Το 'να χέρι νίβει τ' άλλο... και τα δυο τον φασισμό!

Θα 'θελα να 'μουν εφοπλιστής, ιδιοκτήτης ΜΜΕ και πρόεδρος ΠΑΕ, να ταΐζω με το 'να χέρι τη ληστρική συμμορία που κυβερνά και με τ' άλλο χέρι να ταΐζω την εγκληματική συμμορία που δολοφονεί στο όνομα του φασισμού.

Θα 'θελα να 'μουν δημοσιογράφος και εκδότης εφημερίδων, να γράφω με το 'να χέρι πόσο μας σώζει η ληστρική συμμορία που μας κυβερνά και με τ' άλλο χέρι να γράφω πόσο γαμάτοι τύποι είναι αυτοί οι δολοφόνοι με τα μαύρα μπλουζάκια και τα χιτλερικά τατουάζ.

Θα 'θελα να 'μουν ρεπόρτερ στην εφημερίδα του από πάνω και με το 'να χέρι να ορκίζομαι στην δημοσιογραφική δεοντολογία και με το άλλο να υπογράφω στημένα ρεπορτάζ για "γιαγιάδες που τις πάνε οι τραμπούκοι στα ΑΤΜ να εισπράξουν τη σύνταξή τους", με τη γιαγιά της φωτογραφίας να 'ναι η μάνα τραμπούκου-στελέχους της εγκληματικής συμμορίας που δήθεν την προστατεύει.

Θα 'θελα να 'μουν εφοπλιστής και μέτοχος ΠΑΕ και με το 'να χέρι να κλέβω το δημόσιο συμπράττοντας με εθνικούς επενδυτές και με τ' άλλο χέρι να χρηματοδοτώ τη δολοφονική συμμορία με τα λοστάρια.

Θα 'θελα να 'μουν σύμβουλος πρωθυπουργού και με το 'να χέρι να στέλνω δελτία τύπου για θεωρίες των δύο άκρων και με τ' άλλο χέρι να σχεδιάζω τη συνεργασία με το ένα άκρο.

Θα 'θελα να 'μουν πρώην στρατηγός και τις μισές μέρες να με εκθειάζουν και να με "προωθούν" οι δεξιές φυλλάδες κι οι εθνικοί καναλάρχες-νταβατζήδες ως υπεύθυνη "έσχατη λύση" και τις άλλες μισές μέρες να με ονειρεύονται αρχηγό του νέου πραξικοπήματος οι καθαρόαιμοι φασίστες.

Θα 'θελα να 'μουν φυρερρίσκος και το 'να χέρι μου να το υψώνω ψηλά για να δείξω πόσο... καθαρό είναι και το άλλο να το απλώνω για να τ' αρπάζω από νονούς της νύχτας, νταβατζήδες, εφοπλιστές, βιομηχάνους, εργολάβους, κρατική ασφάλεια, και κυβερνητικά κόμματα.

Θα 'θελα να 'μουν αδερφός φυρρερίσκου και το 'να χέρι να το υψώνω όταν αγορεύω στα δικαστήρια και με το άλλο να εκτελώ δοσοληψίες κάτω απ' το τραπέζι με δικαστές και εισαγγελείς, για να αθωώνονται τα καλόπαιδα της συμμορίας του.

 Θα 'θελα να 'μουν διάσημος τραγουδιστής και τη μισή μου φωνή να τη χρησιμοποιώ για ψαλμωδίες της Μεγάλης Εβδομάδας ή για την ανάδειξή μου ως το "καλύτερο παιδί" ή τον "αετό που πεθαίνει στον αέρα" 

και την άλλη μισή μου φωνή να τη χρησιμοποιώ για να δικαιολογώ στυγνούς φονιάδες.

Θα 'θελα να 'μουν δικαστής και με μισό στόμα να τηρώ την εφαρμογή των νόμων και με το άλλο μισό στόμα να αθωώνω τους δολοφόνους ναζί συμμορίτες έναντι αδράς αμοιβής.

Θα 'θελα να 'μουν αστυνομικός και με το 'να χέρι υψωμένο να ορκίζομαι πίστη στο νόμο και στη δημοκρατία και με το άλλο να υψώνω το γκλοπ για να χτυπώ, παρέα με φασίστες, όσους ζητούν νομιμότητα και δημοκρατία.

Θα 'θελα να 'μουν νοικοκυρά και με το 'να χέρι να ανακατεύω τα ρεβύθια στην κατσαρόλα βρίζοντας αυτούς "που 'φάγαν τα κλεμμένα" και με το άλλο να τηλεφωνώ στη συμμορία των τραμπούκων να έρθουν να δείρουν (ή και να σκοτώσουν, αν χρειαστεί) το μετανάστη που τόλμησε να 'ρθει να μείνει στην πολυκατοικία μου.

Θα 'θελα να 'μουν μικροαστός και να λέω με κουτοπόνηρο χαμόγελο "όλοι ίδιοι είναι" και τελικά να αποφασίζω να επιλέγω απ' τους "ίδιους" τους χειρότερους, τους δολοφόνους για να 'ρθουν να με σώσουν και να "ξεβρωμίσουν τον τόπο".

Θα 'θελα να 'μουν όλα αυτά; ΟΧΙ!
Δε θα 'θελα. Δεν ανήκω στον ίδιο λαό μ' αυτούς.

 
Δε μας ενώνει, δε μας συνδέει τίποτα.
Όχι, δεν έχω τίποτα να ενώσω μ' αυτούς.
Μόνο να χωρίσω έχω.
Ούτε βλέπω πουθενά το "διαίρει και βασίλευε".
Εξαρχής διαιρεμένοι ήμασταν μ' αυτούς.

Με ανθρώπους που τη μισή μέρα βρίζουν τους συμπολίτες τους και υποστηρίζουν τη ληστρική συμμορία που τους εξοντώνει με νομοθετήματα και την άλλη μισή μέρα φωνάζουν "γεια στα χέρια σας", βλέποντας την εγκληματική συμμορία να κακοποιεί και να δολοφονεί ανθρώπους.

Με ανθρώπους που στάζουν μόνο μίσος, ζήλεια και κακία για τους συμπολίτες τους.
Με ανθρώπους που θα σκότωναν, αν μπορούσαν, όσους χρειαζόταν για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους.
Με ανθρώπους που πάτησαν επί πτωμάτων για να γίνουν πανίσχυροι δυνάστες ή ανθρώπους που επικροτούν αυτούς που τα έκαναν αυτά.

Με ανθρώπους που ψηφίζουν τους φασίστες με τις γραβάτες και τα ταγέρ και ταυτόχρονα στηρίζουν τους δολοφόνους με τα τσεκούρια και τους μπαλτάδες.
Μ' αυτούς δε με ενώνει τίποτα.
Μόνο με χωρίζει.Με χωρίζει αυτή η λεπτή γραμμή που χωρίζει τους ανθρώπους απ' τους καννίβαλους.

Κι ελπίζω, κι εσένα που διαβάζεις τώρα, να σε χωρίζει η ίδια γραμμή απ΄τους καννίβαλους. 

 

ΠΗΓΗ