Σημαίες και σημασίες από νάιλον

ΙΣΑΑΚ ΣΟΥΣΗΣ

Αυτό, με το «οι Ευρωπαίοι είναι έτσι, οι Ευρωπαίοι είναι αλλιώς», είναι ένα από τα πάμπολλα που καταδεικνύουν σε πόσα ελάχιστα τετραγωνικά ευφυίας και αλήθειας έχει κρατηθεί, με τη συνδρομή και ιθαγενών και κρατούντων, αυτός ο τόπος.

Δεν μένουμε Ευρώπη, ούτε για τον Καμύ, ούτε για το Βολταίρο , ούτε για το Γκαίτε, ούτε για τη Συλβί Βαρτάν, ούτε για το μουσείο κέρινων ομοιωμάτων της μαντάμ Τισό, ούτε για το Μουλέν Ρουζ και τα πορνοχασισομάγαζα του Άμστερνταμ. 

Μένουμε Ευρώπη, γιατί δεν έχουμε που στο διάολο να πάμε . Τελεία, παύλα!

Και το άλλο, που φυσικά και ισχύει, ότι ο δημόσιος πλούτος πουλιέται έναν παρά, ενώ όσο δεν πουλιόταν αξιοποιήθηκε είτε για εθνικά, είτε για εργατικά συμφέροντα.

 Το είδαμε και στις κρατικοποιημένες βιομηχανίες του Πασοκ, που φουντάρανε. Πόση προετοιμασία υπήρχε και πόση θέληση στις εργατικές συντεχνίες; 

Συγγνώμη, δεν πιστεύω ότι έχει τελειώσει μακροκοσμικά τίποτα, φυσικά. Και αυτό δεν είναι «αισιόδοξη» άποψη, αλλά γνώση.

Εδώ πεθαίνουμε ψυχικά και σωματικά και δεν έχουν τελειώσει καν τα προσχήματα. Ένα λογοτεχνικό είναι , μπορεί και να απολαμβάνει στις τελευταίες του στιγμές αυτή την ανθρώπινη κατασκευή, δεν ξέρω….

Αλλά δεν μπορώ να ακούω τις ίδιες ιδεοληψίες και να τις μοιράζονται αγαστά οι πάνω και οι κάτω , οι κρατούντες κι οι κρατούμενοι . 

Και ούτε πιστεύω ότι οι άνθρωποι, στριμωγμένοι, φτάνουν σε αλήθειες που αλλιώς δεν θα έφταναν. Αυτό ισχύει για τους τεμπελχανάδες, τους εθελοτυφλούντες και τους βολεμένους όλων των «πιστεύω». 

Αν κατηγοριοποιείτε τον εαυτό σας εκεί, συγγνώμη αλλά την άποψη και την δημοκρατική σας ψήφο δεν την συνυπολογίζω στη διαμόρφωση της δικιάς μου. 

Αλλά, επειδή είναι μια εποχή με πολλά «πιστεύω» και λιγότερη έρευνα, προτιμώ να αναφέρομαι σε αυτά που δεν πιστεύω.

Η απόλυτα εύλογη σε πολιτικό επίπεδο απορία, που καμιά ετοιματζίδικη απάντηση δεν καταπνίγει τις άπειρες υποψίες που έχει διασπείρει , είναι γιατί χρησιμοποιήθηκε η ορολογία «Αριστερά» για να αποπερατωθούν οι επιλογές και να κλείσουν οι λογαριασμοί των αρχόντων του τόπου.

Σας φτάνει η εξουσιομανία των τυχάρπαστων, η εκδίκηση του λιγούρη; Εμένα δεν μου φτάνει.

Σας φτάνει ότι με αυτήν την λεζάντα θα πέρναγαν τα μέτρα και πολύ περισσότερο, μακροπρόθεσμα σημαντικότερο, ο σχεδιασμός των κεφαλαιοκρατών. 

Έτσι είναι αλλά ούτε αυτό τα εξηγεί όλα, ούτε γι΄ αυτούς αλλά ούτε και για μας.

Σας φτάνει το ψευδεπίγραφο των συλλογικοτήτων, που αναπαράγουν το εξουσιαστικό παραδοσιακό μοντέλο, εμένα δεν μου φτάνει.

Ούτε το «πουλημένοι» σκέτο μου φτάνει, δείξτε μου τους απούλητους στον κοινοβουλευτικό χώρο, για να μην πω εν γένει. 

Είναι μια απορία από αυτές που τις κουβαλάς για πάντα, αν θες να πιστεύεις παρόλα αυτά κάτι σε πολιτικό επίπεδο.

πηγή