ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ

Εκεί κοντά στον όχθο τους εθάψαμε.
Στερνή τιμή τους μια βολή και κάτι
που μια άγνωστη μαννούλα τους ψιθύρισε
και διάβηκε με δακρυσμένο μάτι.

Και πόσο λυπημένοι, Θεέ μου, φύγαμε!….
Τη λεβεντιά τους άρπαξεν η μάχη.
Στη γή παρατημένα τα τουφέκια τους
κι σύντροφοι στ’ αντίσκηνα μονάχοι.

 

Θα τους θυμάται το χωριό τους. Πένθιμη
η ριπή του πολυβόλου θα τους κλαίει
στο προσκλητήριο νεκρών κι ο σύντροφος
το «έπεσαν εν δόξη» θα μας λέει.

 

Χαρά στους πεθαμένους που θα τιμήσουμε.
Κάνει όμορφο το θάνατο η σφαίρα.
Κι αν κάπου εκεί στον όχτο τούς αφήσαμε
κι εμείς θε να πεθάνουμε μια μέρα.

 

    (βρέθηκε στα κατάλοιπα νεαρού ανθυπολοχαγού,
             που σκοτώθηκε στην Αλβανία).