ΠΛΕΥΣΙΣ

Εξουσία και κυβέρνηση

Επειδή είναι πιθανόν ο πολύς κόσμος να νομίσει ότι με την ανάληψη της κυβερνητικής εξουσίας

 από την «Κυβέρνηση της Αριστεράς», 

του ΣΥΡΙΖΑ, 

και ίσως κάποιων φίλιων δυνάμεων, 

άλλαξε και η εξουσία, 

καλό είναι να θυμίσουμε ότι 

ΑΛΛΟ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ 

ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΤΑΞΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ. 

Η πρώτη μπορεί να αλλάζει σαν τα πουκάμισα 

η δεύτερη ποτέ παρά μόνο αν ανατραπεί 

από άλλη τάξη που θα θέσει τη δική της 

ταξική εξουσία στη θέση της.

Υπ' αυτή την έννοια η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ για την πάλη υπέρ της εργατικής λαϊκής εξουσίας, 

θα βρεθεί και πάλι στο επίκεντρο και με «Κυβέρνηση της αριστεράς» 

αφού θα γίνεται όλο και πιο καθαρή η διαφορά κυβέρνησης και πραγματικής εξουσίας.

Ποια είναι η διαφορά; 

Οι ταξικές εξουσίες αλλάζουν τις κυβερνήσεις, 

οι κυβερνήσεις 

ποτέ την ταξική εξουσία. 

Προφανώς κάποιοι αγνοούν, αποκρύπτουν ή δεν ξέρουν ότι τώρα έχουμε

 ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ και αυτή είναι που πρέπει να ανατραπεί, όχι να αλλάξει η όποια κυβέρνηση αφήνοντάς τη άθικτη. Γιατί το πρόβλημα των προβλημάτων είναι ΠΟΙΑ ΤΑΞΗ ΚΑΤΕΧΕΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ και όχι ποιο κόμμα του συστήματος είναι στην κυβέρνηση.

Το θέμα είναι να κατανοήσει ο λαός τη διαφορά 

ταξικής εξουσίας του κεφαλαίου 

και ταξικής εξουσίας της εργατικής τάξης. 

Συνοπτικά θα έλεγα ότι η πρώτη ανάγεται στο ΒΑΣΙΚΟ ΝΟΜΟ του καπιταλιστικού συστήματος πως «ό,τι παράγει ο εργαζόμενος ανήκει στον καπιταλιστή, ιδιοκτήτη των μέσων παραγωγής» και δεν αλλάζει με καμιά αλλαγή κυβέρνησης κομμάτων, χούντας ή βασιλιά. Αυτή είναι η «ΕΞΟΥΣΙΑ» για την οποία μιλάνε οι κομμουνιστές. Και προτείνουν την εξουσία της εργατική τάξης και του λαού ως ΒΑΣΙΚΟ ΝΟΜΟ που λέει πως «ό,τι παράγει ο εργαζόμενος ανήκει σε αυτόν που είναι και ιδιοκτήτης των μέσων παραγωγής που ο ίδιος δημιουργεί, μέσα από κοινωνικές μορφές δημοκρατικής οργάνωσης της κοινωνίας και δημοκρατικής διεύθυνσης των παραγωγικών δυνάμεων (οικονομίας)».

Αυτοί οι δύο ΝΟΜΟΙ είναι οι δύο ταξικές δικτατορίας ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ και ΤΟΥ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ και δεν εξαρτώνται ακριβώς από κυβερνητικές μορφές. Οι κυβερνητικές μορφές αντίθετα είναι έκφραση της ταξικής δικτατορίας (εξουσίας) που καλούνται να διαχειριστούν. 

Αν κάποιος θέλει το ΚΚΕ διαχειριστή της εξουσίας του κεφαλαίου στο όνομα της «κυβέρνησης της αριστεράς», του «μικρότερου κακού του σήμερα» και για τη… «σωτηρία της πατρίδος» μαζί και των καπιταλιστών, τότε αυτό δεν θα είναι κομμουνιστικό κόμμα και η εργατική τάξη και τα μέλη του θα το κατέτασσαν εκεί που κατατάσσουν και όλα τα αστικά και μικροαστικά κόμματα. Και όπως λέει η ανακοίνωση του ΚΚΕ για το εκλογικό αποτέλεσμα και εμείς το γράφουμε με κεφάλαια γράμματα, «ΕΝΑ ΤΕΤOΙΟ ΚΚΕ ΔΕΝ ΤΟ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ Ο ΛΑΟΣ».