ΕΕ και ΝΑΤΟ

Οι εξελίξεις στη χώρα μας τα χρόνια της κρίσης, όσο και οι πιο πρόσφατες περιφερειακές και διεθνείς εξελίξεις καταδεικνύουν κάθε μέρα και πιο καθαρά το ρόλο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

 Ο ελληνικός λαός μέσα από την ίδια του την εμπειρία φαίνεται πως συσσωρεύει γνώση και αρχίζει να συνειδητοποιεί, σε ευρύτερη κλίμακα από ό,τι, γινόταν μέχρι πρόσφατα, τον αρνητικό ρόλο των δύο ιμπεριαλιστικών οργανισμών.

Είναι ενδεικτική από την άποψη αυτή η πρόσφατη δημοσκόπηση της Public Issue που δημοσιεύθηκε στην Αυγή την περασμένη Κυριακή. 

To 61% των πολιτών έχει αρνητική γνώμη για τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ και το 59% έχει αρνητική εικόνα για τη συμμετοχή της στο ΝΑΤΟ.

 Σε σχέση μάλιστα με προγενέστερες μετρήσεις της κοινής γνώμης, φαίνεται πως η αρνητική στάση των Ελλήνων εργαζομένων και ανέργων για την ΕΕ και το ΝΑΤΟ ισχυροποιείται σταδιακά.

Αυτό με τη σειρά του δείχνει ότι ωριμάζει η δυνατότητα να γίνει κατανοητή η πραγματική εναλλακτική διέξοδος από την κρίση. Μια τέτοια διέξοδος περνά αναγκαστικά από τη ρήξη και την έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕΕ και το ΝΑΤΟ, τη μονομερή διαγραφή του χρέους και την εθνικοποίηση των στρατηγικών τομέων της οικονομίας.

Οι τραγικές εμπειρίες του λαού μας από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ θα παραμερίζουν σιγά σιγά το φόβο που καλλιεργούν οι προπαγανδιστές της εγχώριας ολιγαρχίας και του ιμπεριαλισμού για την περίπτωση ρήξης μαζί τους. 

Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι μια τέτοια επιλογή θα είναι στρωμένη με ροδοπέταλα. Ασφαλώς θα έχει να αντιμετωπίσει τη λυσσαλέα αντίδραση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και της εγχώριας πλουτοκρατίας. 

Είναι όμως προτιμότερο αυτό, από τη συνεχή αφαίμαξη, την υποδούλωση, την ταπείνωση, τη φτώχεια και την ανεργία.

Κατά συνέπεια, επείγει η συνεννόηση και συσπείρωση εκείνων των πολιτικών δυνάμεων που θέλουν να ανατρέψουν τη λαίλαπα των μνημονίων και να χαράξουν έναν άλλο δρόμο δημοκρατικό, φιλολαϊκό.

 Κοινή βάση δεν μπορεί να είναι άλλη από την σύγκρουση και έξοδο από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, σε συνδυασμό με τα παραπάνω ριζοσπαστικά μέτρα. Η ίδια η εμπειρία των εργαζομένων σπρώχνει στην κατεύθυνση αυτή. 

Ας κινηθούμε να σμίξει το αυθόρμητο με το συνειδητό, και μια νέα σελίδα θα ανοίξει.

ΠΗΓΉ