Την κουτάλα σύντροφοι.

Μια διαφορετική πασαρέλα.


Άνθρωποι του πνεύματος, δημοσιογράφοι, εκπρόσωποι οργανώσεων, εκπρόσωποι της τοπικής και μείζονος αυτοδιοίκησης, εκπρόσωποι εργατικών σωματείων μαζί με το άγαλμα που λέγεται ΓΣΕΕ, 
 ακόμα και ο Βούδας,
 έδωσαν το παρών για να μας πείσουν για το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα της Κυριακής 5/6.


Θα πρέπει μάλλον να θεωρηθούν ως παράπλευρες απώλειες αυτού που ονομάζουμε capital controls.
Τέλος τα μεγάλα λόγια, τέλος η συμπάθεια προς τους αναξιοπαθούντες, τέλος οι ιδέες περί δικαιοσύνης και δημοκρατίας.

Τώρα κινδυνεύουν τα δικά μας πορτοφόλια! Ο δικός μας τραπεζικός λογαριασμός.

Και πως μπορεί ένας άνθρωπος της τέχνης του πολιτισμού, ένας αγωνιστής για το δίκαιο του εργάτη να ζήσει με 60€ την ημέρα;
Και πώς να στηθεί στην ουρά πίσω από τον συνταξιούχο για να πάρει όσα άφηνε για πουρμπουάρ στο βεστιάριο;

Αφεντικά και δούλοι το ίδιο γίναμε ούλοι. 

Και αυτοδιορίστηκε προστάτης του μικροεπιχειρηματία, του συνταξιούχου, μόνο και μόνο για να προστατέψει το δικό του πορτοφόλι.

Δεν βγήκε να διαμαρτυρηθεί για τα συσσίτια της ντροπής.
Αγνόησε τον γέροντα που έψαχνε για φαγητό στα σκουπίδια.
Ενέκρινε με την σιωπή του τις συνθήκες γαλέρας του εργασιακού Μεσαίωνα που ζούμε.


Θεώρησε ως φυσιολογικές απώλειες τις χιλιάδες αυτοκτονίες.
Επικρότησε την κόλαση ψυχών που έχει μετατραπεί η χώρα.
Θεμελίωσε το δίκαιο του απασχολήσιμου..


Και τώρα με το ΝΑΙ απαιτεί και εκβιάζει εμένα για να προστατέψω το πορτοφόλι του!



πηγή