Τετάρτη 1 Ιουλίου 2015

«Τα λεφτάκια μου. Η δουλίτσα μου. Το σπιτάκι μου»

 

Του Βασίλη Μπαμπούνη

 
 
 
 
Τα λεφτάκια μου. Η δουλίτσα μου. Το σπιτάκι μου. Καλά είμαστε εδώ. Πρώτα ο θεός. 

Ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε; Ξέρεις ποιος είμαι εγώ; Ε; Δουλίτσα, σπιτάκι, θεούλης, φαγάκι.
Κι άμα σε ρωτήσει κανείς: " κάτσε, θα σου πω εγώ τι παίζει, τα ξέρω γω από μέσα". Και πάλι σπιτάκι δουλίτσα θεούλης.
 
Και στην εθνική γιορτή φουστανέλα και τσάμικα. Και μετά παντόφλα παπάκι φραπόγαλο στ αριστερό σταυροκόπημα με το δεξί ανάποδα στον κεντρικό. Όχου μωρέ λες και δε ξέρω. Και μετά μόκο ράφτο ξέρουν αυτοί. Δεν ξέρουν αυτοί, εγώ ξέρω, θα σου πω τι παίζει.
 
Κι αύριο μέρα είναι. Και να κοιτάς τη δουλίτσα σου εσύ τι μπλέκεσαι, εσύ θ αλλάξεις τον κόσμο; Εγώ τη δουλεία μου κάνω. Τόσα μου δίνουν τι να κάνουμε. Και μετά πάλι σημαιάκια στους δρόμους και ποιήματα για τον Κολοκοτρώνη.
 
 Ήταν μεγάλος άντρας ρε αυτός τους γάμησε τους Τούρκοι. 
Οι βρωμότουρκοι που ήρθαν να μας πάρουν τα σπίτια. 
Τα παλιοκουμμούνια που ήρθαν να μας πάρουν τα σπίτια.
 Οι βρωμαλβανοί που ήρθαν να μας πάρουν τα σπίτια.
 Οι σκατοπακιστανοί που ήρθαν να μας πάρουν τα σπίτια.
 
Και μετά γκρίνια στην ουρά στη ΔΕΗ και τσαμπουκάς στο φανάρι και στο γήπεδο. Και μετά ναι αφεντικό, μάλιστα αφεντικό. Μπάσταρδε σκατοπλούσιε. Ναι αφεντικό μάλιστα αφεντικό. Κωλάρα έχει η πουτάνα. Τις ξέρω εγώ αυτές.
 
 Και μετά σπιτάκι και φαγάκι. και να ρίξουμε κ ένα πούτσο. Δόξασοι ο Θεός παναγίτσα μου. Άσε που γενικά γαμάμε σα λαός. Από τ Αγρίνιο με τα πόδια και προβιά, στο δρόμο γραβάτα κι αμάξι και τώρα στην Αθήνα με το κινητό.
 
 Πρωτεύουσα ρε τα κατάφερα. και μετά σπιτάκι φαγάκι θεούλης.
Να παντρευτείς να κάνεις παιδιά. Και μετά, Να αλλάξουμε σερβίτσιο το βαρέθηκα. Λεφτάκια δουλίτσα σπιτάκι. Κι έχει ο θεός. Που θα μας πετάξουν έξω και θα γίνουμε Αλβανία, οι κωλοαριστεροί. 
 
Που θα γυρίσουμε πίσω στο πενήντα, πάνω σε γαϊδούρια.
 Δε ξέρουν οι Γερμανοί, ξέρεις εσύ. Ρε αυτοί δουλεύουν ρε όχι σα κι εμάς. Σπιτάκι φαγάκι δουλίτσα. Ρε θα του τα φάω εγώ του κωλόγερου τόσα λεφτά έχει μαζί του θα τα πάρει; Και μετά πάλι τσάμικα και έπη του '40.
 
Κι άμα σε ρωτήσει κανείς δε ξέρεις δε θυμάσαι. 
Εσύ δε ζούσες εδώ. Άλλος ήταν. Λεφτάκια Δουλίτσα Φαγάκι. Το ένδοξο '21. 
Το ΟΧΙ. Τα περήφανα γηρατειά. Ο κυρίαρχος λαός. Εγώ δε ξέρω τίποτα αφεντικό αυτός το κανε.
 
Ελλαδάρα ρε τα νησιά μας η θάλασσα μας ο ήλιος μας. Βρωμοτουρίστες σκατιάρηδες 20 ευρώ ο φρέντο.
 
Όχι που θα πάω εγώ στο χωράφι να πάει ο αλβανός.
 Ήταν καλά στη χούντα. Παλιά ήταν αλλιώς. 
Τότε είχαμε δουλίτσα φαγάκι θεούλη τώρα ποιος ξέρει.
 
 Αλλά εγώ έχω παιδιά να θρέψω ποιος μου εγγυάται έμενα;
Και τι κάνουν αυτοί, με τις ζωές μας παίζουν? 
Τι θέλουν δηλαδή να τα χάσουμε όλα? 
Το ξεσταύρι μου, θεέ μου βοήθα.
 
 
 









Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα δημοσιεύματα δεν αποτελούν θέση η άποψη δική μας αλλά Πολιτών και Bloggers. Επίσης δημοσιεύονται άρθρα εφημερίδων και περιοδικών.
Παρακαλούμε όταν υποβάλετε σχόλιο, να μην χρησιμοποιείτε υβριστικούς χαρακτηρισμούς
και να αποφεύγετε τα greeklish.