Αντίστροφη μέτρηση για τις Εκλογές σηματοδοτεί ο άχρωμος και άοσμος Ανασχηματισμός Τσίπρα

Ο χθεσινός άοσμος, ξέπνοος και χωρίς φρεσκάδα ή νέα πρόσωπα ανασχηματισμός του Αλέξη Τσίπρα, φανερώνει πόσο τελικά απροετοίμαστο ήταν το Μέγαρο Μαξίμου από την παραίτηση του Δημήτρη Παπαδημητρίου και την απόλυση της Ράνιας Αντωνοπούλου,σηματοδοτώντας ουσιαστικά την αρχή μιας επώδυνης -για την κυβέρνηση- αντίστροφης μέτρησης προς τις Εκλογές.

Επιπλέον, φανερώνει τη μεγάλη δυσκολία του Πρωθυπουργού να ξαναμοιράσει την τράπουλα και να προχωρήσει σε ανατροπές, ακόμη και σε τομείς και υπουργεία, που ήταν εμφανώς προβληματικά εδώ και καιρό.

Οι περισσότερες κινήσεις του ανασχηματισμού φανερώνουν λύσεις ανάγκης αλλά παράλληλα και έλλειψη «πάγκου» και νέων ικανών στελεχών, να αναλάβουν κρίσιμα πόστα. 

Το ότι επιστράτευσε τρία στελέχη της παλαιάς φρουράς, τον Γιάννη Δραγασάκη, τον Φώτη Κουβέλη και τον Δημήτρη Βίτσα, ως τα κεντρικά πρόσωπα αυτών των αλλαγών, καταδεικνύει και την αδυναμία να προσθέσει κάτι πραγματικά νέο στο κυβερνητικό σχήμα.

Στο τραπέζι των συζητήσεων έπεσαν αρχικά τα ονόματα των ανθρώπων που ο Αλέξης Τσίπρας θεωρεί ως πετυχημένους όπως για παράδειγμα αυτό του Αλέξη Χαρίτση, ενώ δυνατά για άλλους λόγους έπαιζε και το όνομα του Στέργιου Πιτσιόρλα.

Όσο περνούσε η ώρα ωστόσο ο πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του αντελήφθησαν ότι τα προβλήματα που θα δημιουργούσαν οι οποίες αλλαγές ενός μίνι-ανασχηματισμού θα ήταν πολύ περισσότερα από αυτά που θα έλυναν.

Έτσι παρά τις διερευνητικές συζητήσεις που είχαν γίνει μέσω τρίτων σε διάφορα πρόσωπα, τελικά αποφασίστηκε ο ανασχηματισμός να εξαντληθεί με την τοποθέτηση της Μερόπης Τζούφη στο υπουργείο Παιδείας, την «μετάθεση» του Θανάση Ηλιόπουλου στη θέση της Ράνιας Αντωνοπούλου και την επιστροφή του Κωνσταντίνου Στρατή στο υπουργείο Πολιτισμού στην θέση του υφυπουργού.

Η λύση που επέλεξε για να καλύψει το κενό του Δημήτρη Παπαδημητρίου στο υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης είναι ενδεικτική και του πανικού που επικράτησε στο Μέγαρο Μαξίμου: 

Κατέφυγε στον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Γιάννη Δραγασάκη, στις αρμοδιότητες του οποίου προσέθεσε και το συγκεκριμένο χαρτοφυλάκιο, αποφεύγοντας να αναβαθμίσει έναν εκ των Στέργιου Πιτσιόρλα και Αλέξη Χαρίτση, υπό το φόβο της ανατροπής των εσωκυβερνητικών ισορροπιών.

Κι αυτό παρότι το υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης απαιτεί ολοκληρωτική αφοσίωση, στενή παρακολούθηση, νέες δυναμικές  ιδέες και διαχειριστική ικανότητα, που είναι δύσκολο να διαθέσει ένα κυβερνητικό στέλεχος, που θα έχει παράλληλα και τα καθήκοντα της αντιπροεδρίας.

Η μεγάλη έκπληξη του ανασχηματισμού ήταν η επιστράτευση του 70χρονου Φώτη Κουβέλη, ο οποίος θα συγκατοικήσει στο υπουργείο Άμυνας, με τον Πάνο Καμμένο ως αναπληρωτής του. Πρόκειται για ένα από τα πιο περίεργα δίδυμα της κυβέρνησης.

Με δεδομένο ότι πλέον ο κ. Κουβέλης ελάχιστα σηματοδοτεί το όποιο άνοιγμα στην προς την κεντροαριστερά, η κίνηση μοιάζει περισσότερο ως ανάγκη να «βγει η υποχρέωση» στον πρώην πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ που αρνήθηκε το 2014 να είναι υποψήφιος πρόεδρος της Δημοκρατίας από την πλευρά της τότε κυβέρνησης Σαμαρά, παρά με οτιδήποτε άλλο.

Αλλά και η λύση του Δ. Βίτσα στο υπουργείο Μετανάστευσης, φανερώνει ότι κύριος στόχος του πρωθυπουργού ήταν να αντιμετωπίσει την κριτική που ασκεί η εσωκομματική αντιπολίτευση των «53» στη μεταναστευτική πολιτική και τη διαχείριση του προσφυγικού.

Η έξοδος του Γιάννη Μουζάλα είχε και το στοιχείο της αναπόφευκτου, αφού ο επί τρία χρόνια υπουργός αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας, όμως και στο συγκεκριμένο μέτωπο η προσοχή δόθηκε με βάση τα εσωκομματικά προβλήματα, αφού θεωρήθηκε ότι ο πρώην γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να διαχειριστεί το θέμα.

Στην προσπάθεια να περιοριστούν οι τόνοι της κριτικής από τους «53» εντάσσεται και η τοποθέτηση της Μερόπης Τζούφη σε θέση υφυπουργού Παιδείας, καθώς η βουλευτής Ιωαννίνων ανήκει στη συγκεκριμένη εσωκομματική ομάδα. 

Από τη στιγμή μάλιστα που δεν υπουργοποιήθηκε ο Νίκος Φίλης θεωρήθηκε αναγκαίο ένα έστω μικρό άνοιγμα προς την εσωκομματική αντιπολίτευση.

Το πρόβλημα ωστόσο με την επιλογή της κυρίας Τζούφη είναι ότι πήρε μία θέση, που ανήκε στους ΑΝΕΛ, αφού κάλυψε το κενό του Κώστα Ζουράρη. Η δυσαρμονία που υπάρχει πλέον στη διανομή θέσεων ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ είναι από τα ερωτήματα του ανασχηματισμού.

Ενδεικτικό της προσπάθειας του κ. Τσίπρα να αποφύγει τα δύσκολα μέτωπα της κυβέρνησης είναι το γεγονός ότι απέφυγε να απομακρύνει την Λυδία Κονιόρδου από το υπουργείο Πολιτισμού.

Όλη τη μέρα χθες υπήρχε διάχυτη η εντύπωση ότι θα άλλαζε την υπουργό, λόγω της εκτίμησης ότι η θητεία της μέχρι τώρα ήταν αποτυχημένη. Ακούστηκαν μάλιστα και πολλά ονόματα, μεταξύ των οποίων αυτά των Νίκου Φίλη, Νίκου Ξυδάκη, Δημήτρη Σεβαστάκη, ακόμη και του Σταύρου Μπένου!

Τελικά προτίμησε, για να καλύψει το πρόβλημα, να τοποθετήσει απλώς ένα νέο υφυπουργό, αυξάνοντας τις θέσεις του κυβερνητικού σχήματος – τον Κώστα Στρατή, αρχαιολόγο και στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ.

Στο υπουργείο Εργασίας επέλεξε για την κενή θέση της Ράνιας Αντωνοπούλου, μάλλον την πιο λειτουργική λύση, αποφεύγοντας όμως και εδώ να δώσει την ευκαιρία σε κάποιο βουλευτή. Αναβάθμισε τον ειδικό γραμματέα της Επιθεώρησης Εργασίας Νάσο Ηλιόπουλο, θεωρώντας ότι γνωρίζει τα θέματα και δεν θα χαθεί χρόνος. Επιπλέον ο κ. Ηλιόπουλος θεωρείται στέλεχος της νέας γενιάς του ΣΥΡΙΖΑ.

ΠΗΓΗ