Ακόμα κι αν το παίζει Αριστερά.

        

Οφείλουμε έπαινο στη κυβέρνηση. 

Τούτη και την προηγούμενη και την παράλλη. 

Μετά τον Μάη του 2010, όλες είναι ίδιες.

 Επαινο, λοιπόν, οφείλουμε μιας και κατάφερε

 να μας χώσει στις τρύπες μας. 

Βαθιά. Και κάθε μέρα, με κάθε πακέτο μέτρων, 

ακόμα πιο βαθιά. 

 Κάθε πακέτο μέτρων ισοδυναμεί με μια πενταετία τρύπας.

 Εν αρχή εξαφανίστηκαν μισθοί, δώρα, επιδόματα. 

Ακολούθησε η επίθεση στα εργασιακά.

 Πολλαπλασιάστηκαν οι απολύσεις, 

οι διωγμοί, η μη πληρωμή δεδουλευμένων. 

Συνάμα ισοπεδώνεται το κοινωνικό κράτος,

 με πρώτες την Υγεία/Παιδεία.

 Ακολουθούν Θεσμοί, 

Αξίες, Μέλλον, η ίδια η χώρα.

 Ο πλούτος της. Από κοντά και οι κατασχέσεις. 

Και οι πλειστηριασμοί. Τίποτα όρθιο!!

 Μήτε άνθρωποι, μήτε σπίτια, μήτε Ζωή. 

Αυτό είναι, εξ άλλου το δόγμα της κυβέρνησης: 

ΟΛΑ τα μαχαιρώνω, 

ΟΛΑ τα εξαφανίζω... ................................................................ 

Περιμένουν/επιδιώκουν 

να φαγωθούμε μεταξύ μας... 

Ο εργαζόμενος με τον άνεργο. 

Ο ιδιωτικός με τον δημόσιο. 

Ο υπάλληλος με τον επαγγελματία.

 Οι νέοι με τους συνταξιούχους. ...

Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη. 

Δεν θα παίξουμε το παιχνίδι τους.

 ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ είμαστε στην ίδια πλευρά! 

Ο Εχθρός είναι Απέναντι... 

Είναι τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα, 

οι πλουτοκράτες, η κυβερνητική Συμμορία, 

οι δανειστές -τοκογλύφοι,

 οι μισθωμένοι παπαγάλοι,

 τα καθεστωτικά ΜΜΕ. 

Αγκαλιασμένοι με τη Διαπλοκή/Ατιμωρησία, 

υπό την προστασία θεσμών και μηχανισμών Βίας. 

Αυτός ο Εχθρός ΔΕΝ "εξημερώνεται", 

ΔΕΝ κανακεύεται. 

 ή τον τσακίζεις ή σε τσακίζει... ...

Ακόμα κι αν το παίζει Αριστερά. 

 Δημήτριος Ζ

 πηγή