Το κράτος της αναίδειας

Αναιδείς είναι εκείνοι από τους οποίους λείπει η ντροπή. 
Οι αναίσχυντοι, οι αδιάντροποι, οι θρασείς. 





 


Κάποιοι, προκειμένου να ωφελήσουν τους εαυτούς τους ή τρίτους, δε διστάζουν να πράξουν σε βάρος των συνανθρώπων τους. Άλλοι, σε βάρος του πλησίον, που είχε την ατυχία να τους εμπιστευτεί και κάποιοι σε βάρος λαού ολόκληρου, όταν αυτός είχε την ατυχία ή τη βλακεία να τους ψηφίσει ως ηγεμόνες του...  

  Οι αναιδείς είναι δειλοί. Φοβούνται, γι’ αυτό είναι υποκριτές και κακοί. Μεταμφιεσμένοι τους θαρραλέους, λιγόψυχοι, λιγόμαχοι, άτολμοι, συμπλεγματικοί. Στα μικρά γενναίοι, δουλικοί στους πιο πάνω, τυραννικοί σε όσους θεωρούν κατωτέρους. 


Θρασύδειλοι και ως τέτοιοι, όπως υποστήριζε ο Ευάγγελος Λεμπέσης, χαρακτηρίζονται από βλακεία. Κατά συνέπεια, έχουν όλα τα προσόντα να καταντήσουν κυβερνήτες προτεκτοράτου.

Οι ιδιότητες χαρακτηρίζουν τους τύπους των ανθρώπων. Η ευψυχία τους εθελοντές, η διστακτικότητα τους σοφούς, η αμφιβολία τους φιλοσόφους, ο ανθρωπισμός τους πεπαιδευμένους, η επιείκεια τους αληθινούς ανθρώπους. Αντίθετα, η εμπάθεια και η θρασύτητα χαρακτηρίζουν τους αναιδείς.

Αυτοί οι αναιδείς δεν αρκούνται μόνο στην τυφλή εκτέλεση των επιθυμιών των εντολέων τους, δεν αρκούνται μόνο στη φτήνια, μα έχουν το θράσος να απαιτούν να τους αναγνωρίζουμε ως δήθεν γενναιόφρονες. Μισούν ό,τι αντιπροσωπεύει την αντίσταση και την αξιοπρέπεια. Υποταγμένοι οι ίδιοι, αθύρματα στα παίγνια τρίτων, περιπαίζουν από θέση ισχύος.

Αυτά τα προσφερόμενα για κάθε εξυπηρέτηση άτομα, ετούτοι οι τύραννοι των συνανθρώπων τους, προτείνουν υποταγή. Αυτοί οι «προσγειωμένοι» κατονομάζουν ουρανοβάμονες όσους αρνούνται να καταντήσουν ανδράποδα. Εκείνοι που περιπαίζονται από τα αφεντικά τους. «Του κόσμου τα περιπαίσματα, τον κόσμο περιπαίζουν», που λέει ο λαός.

Το χειρότερο γι’ αυτούς είναι ότι είναι δόλιοι. Δεν πράττουν έχοντας την πεπλανημένη πεποίθηση ότι λειτουργούν σωστά, δεν έχουν καλή πίστη. Ξέρουν και το ξέρουν καλά!

 Έχουν πλήρη επίγνωση ότι συνυπάρχουν με τους δυνάστες της χώρας τους, εκπροσωπούν τα συμφέροντά τους, διευκολύνουν τις ανομίες τους, αντιπροσωπεύουν ό,τι οφείλει και πρέπει να βδελύσσεται κάθε τίμιος άνθρωπος. Συνθέτουν ένα από τα χειρότερα χαρακτηριστικά, που στην πορεία απέκτησε ο άνθρωπος : την αναίδεια.

Οι αναιδείς, εάν δεν είναι τυπικώς ηλίθιοι, είναι πάντως συμφεροντολόγοι. Ενεργούν προς εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους, μέσω της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των εντολέων τους, με τα οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένα τα δικά τους συμφέροντα.

Όλοι οι μέχρι σήμερα μνημονιακοί πολιτικοί, ο κεντρώος, ο δεξιός, ο «αριστερός» έχουν εξαπατήσει τον λαό. «Εφευρέτης» χρημάτων ο πρώτος, «πεφωτισμένος εν Ζαππείω» ο δεύτερος, «μνημονιοσχίστης» ο τρίτος. Η ιστορία αποδεικνύει ήδη ότι από κοινού εργαζόμενοι, με κοινό δόλο και στόχευση καταστρέφουν τη χώρα.

Αναιδείς, γιατί δε σέβονται τη βούληση του λαού που τους αναδεικνύει, δυστυχώς, αφεντάδες στο σβέρκο του.

Αναιδείς, γιατί ενεργούν παράνομα, αντισυνταγματικά και κατά παράβαση των διεθνών κανόνων και ταυτόχρονα ως αληθείς πολιτικοί απατεώνες ισχυρίζονται ότι ενεργούν προς το συμφέρον του λαού. Γιατί συνηγορούν, συμπράττουν, συνεργούν και συναυτουργούν στο ανθρωπιστικό έγκλημα που συντελείται βίαια σε βάρος του λαού και κυρίως των ευπαθών ομάδων.

Αναιδείς, γιατί σέβονται μόνο τις δήθεν «συμβατικές υποχρεώσεις» της χώρας και όχι την ανάγκη και το αναφαίρετο δικαίωμα των ανθρώπων να ζουν ως άνθρωποι.

Αναιδείς, γιατί ξέρουν ότι η πολιτική που ακολουθούν εξυπηρετεί ξένα συμφέροντα, κι όμως, ασκούν βία, υποστηρίζοντας ότι η αλλαγή της καταστροφικής αυτής πολιτικής θα οδηγούσε τάχα σε μεγαλύτερη καταστροφή.

Αναιδείς, γιατί προκαλούν, υποστηρίζοντας ότι η ανεργία, η εξαθλίωση, η σκουπιδοφαγία, η δυστυχία, η φτώχεια, ο στιγματισμός, η απελπισία δεν είναι τα χειρότερα που μπορεί να υποστεί ο άνθρωπος.

Αναιδείς, γιατί φοβίζουν τον λαό με το σκιάχτρο της δήθεν καταστροφής της χώρας, αν αλλάξει η πολιτική της υποταγής.

Αναιδείς, γιατί βλέπουν να σφαγιάζονται οι συμπατριώτες τους κι αυτοί μιλούν για ανάκαμψη.

Αναιδείς, τέλος, γιατί φοβούνται, παριστάνοντας τους γενναίους. Υποκριτές, προκλητικοί και βαθιά ανόητοι.

Γιατί είναι πρόκληση στη λογική και στο αίμα ένας πρωθυπουργός και μάλιστα αριστερός να τολμά να ισχυρίζεται πως το κατάπτυστο μνημονιακό κείμενο, που έμφοβος υπέγραψε, περιέχει τάχα «στοιχεία αντίστασης».

  P.P

πηγή