Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012
ΚΑΙ ΠΡΑΣΙΝΑ ΑΛΟΓΑ
Ο Κώστας Βαξεβάνης είναι γνωστός σε κάθε ξύπνιο, δημοσιογράφο ή μη, για την παραγωγικότητα της φαντασίας του.
Και πρόσφατα
δείγματα, που είδαν το φως της δημοσιότητας από το περιοδικό του, είναι
δήθεν κόλπα του Σάλλα με την Πειραιώς, πλαστοί δρόμοι του χρήματος που
συνδέουν τη δημοσιογραφία με τα όπλα, σενάρια για τη σχέση ανάμεσα στις
προμήθειες της πυροσβεστικής και τις φωτιές, κάτι γελεκάκια του
Τριανταφυλλόπουλου, κάποια αντιπροεδρία της Τρέμη, κάτι φάρμακα της
Φαρμάκη και πολλά άλλα.
Να επιχειρεί να εκθέσει σημαντικές κοινωνικές ομάδες με
βαρύνοντα ρόλο στην οικονομία και στην πολιτική. Να στρέφει τη φαντασία
του ακόμα και κατά της κυβέρνησης Σαμαρά, παρά το γεγονός ότι σύμπας
σχεδόν ο κόσμος των ΜΜΕ στηρίζει το δύσκολο έργο της. Ακόμα και κατά της
Χρυσής Αυγής, της οποία το ρόλο αναγνωρίζει μέχρι και ο σύλλογος των
μικροπωλητών, όπως έγινε γνωστό μετά τη Ραφήνα.
Και εν
τέλει πώς είναι δυνατό επώνυμοι που έχουν την εντιμότητα κορώνα στο
κεφάλι τους, να τον αφήνουν να μπλέκει το όνομά τους σε σκάνδαλα
ακατονόμαστα και σε κομπίνες ονομαστές; Και να επιχειρεί να κατεδαφίσει
–αυτό πού το βάζεις;- όχι μόνο πρόσωπα και συμπεριφορές, αλλά και το
ίδιο το σύστημα χάρη στο οποίο εν πάση περιπτώσει υπάρχουμε και τρώμε
ψωμάκι;
Μόνο ο άκυρος ΣΥΡΙΖΑ και ο επίσης
άκυρος Μεντρέκας του ΚΚΕ συγκινήθηκαν, αλλά η συγκίνησή τους δε φαίνεται
να συγκίνησε πολλούς. Η σιωπή μας προς απάντηση του Βαξεβάνη, γενικώς.
Και να τον φάνε στο κάτω-κάτω αύριο μεθαύριο, η φαντασία του θα φταίει…
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα δημοσιεύματα δεν αποτελούν θέση η άποψη δική μας αλλά Πολιτών και Bloggers. Επίσης δημοσιεύονται άρθρα εφημερίδων και περιοδικών.
Παρακαλούμε όταν υποβάλετε σχόλιο, να μην χρησιμοποιείτε υβριστικούς χαρακτηρισμούς
και να αποφεύγετε τα greeklish.