Δευτέρα 4 Απριλίου 2016

I have a dream Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Στις 4 Απριλίου 1968, στο Μέμφις του Τενεσί, έπεσε νεκρός στο μπαλκόνι του μοτέλ όπου διέμενε.





Ο άνθρωπος που τολμούσε να ονειρεύεται, ο ηγέτης των Αφροαμερικανών που πυροβόλησε εξ επαφής τον εφιάλτη του ρατσισμού, ο εφημέριος από την Τζόρτζια που έβγαλε από την Αμερική τη θλιβερή λευκή κουκούλα της γεννήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 1929.


I have a dream (Martin Luther King) speech with greek subtitles from Alex Lunatic on Vimeo.


Οι Κινγκ ήταν μια μεσοαστική οικογένεια της Τζόρτζια γαλουχημένη στην παράδοση του μαύρου κλήρου των Νότιων Πολιτειών. 

Ο πατέρας και ο παππούς του ήταν βαπτιστές ιεροκήρυκες· το δεύτερο όνομα προστέθηκε όταν ο Μάρτιν ήταν μόλις πέντε ετών, ως φόρος τιμής στον Λούθηρο της θρησκευτικής Μεταρρύθμισης. 

Σε ηλικία 15 ετών ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ξεκίνησε να φοιτά στο Κολέγιο Μόρχαουζ της Ατλάντας, με βάση ειδικό πρόγραμμα για ταλαντούχους μαθητές.


 Στο τελευταίο έτος των σπουδών του εγκατέλειψε διά παντός το ενδιαφέρον του για την ιατρική και τη νομική και επέλεξε, υπό την έντονη ψυχολογική πίεση του πατέρα του, τη σταδιοδρομία του κληρικού.


 Τα επόμενα τρία χρόνια σπούδασε στο Θεολογικό Σεμινάριο του Κρόζερ στο Τσέστερ της Πενσυλβανίας από όπου αποφοίτησε το 1951 με δίπλωμα  θεολογίας.


Στο Μοντγκόμερι της Αλαμπάμας, την 1η Δεκεμβρίου 1955, μια μαύρη γυναίκα ονόματι Ρόζα Παρκς αρνήθηκε να παραχωρήσει τη θέση της στο λεωφορείο σε έναν λευκό επιβάτη. Συνελήφθη για παράβαση των νόμων περί φυλετικού διαχωρισμού. 


Οι μαύροι ακτιβιστές της πόλης σχημάτισαν το Montgomery Improvement Association (Σύνδεσμο Βελτίωσης του Μοντγκόμερι) για να μποϊκοτάρουν τα μέσα μαζικής μεταφοράς. 

Επέλεξαν για αρχηγό τους τον ευφραδή Βαπτιστή ιερέα της εκκλησίας της λεωφόρου Ντέξτερ, τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ τον νεότερο. 


Ηταν νέος, μορφωμένος, σχετικά σεβαστός και η φήμη του πιθανόν να τον βοηθούσε να βρει νέα θέση, αν αυτή που είχε του αφαιρείτο λόγω της δράσης του. 


Στον πρώτο του λόγο ως αρχηγού, ο Κινγκ διακήρυξε: «Δεν έχουμε άλλη επιλογή από τη διαμαρτυρία». Από το 1960 ως το 1965 η επιρροή του Κινγκ ήταν καθοριστική.


 Η τακτική της ειρηνικής διαμαρτυρίας, η καταδίκη της βίας ως νόμιμου μέσου για την επίτευξη ενός δίκαιου στόχου τον έκαναν δημοφιλή σε μαύρους και λευκούς


 Στις 28 Αυγούστου 1963 200.000 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν ειρηνικά στη σκιά του μνημείου Λίνκολν, στην Ουάσιγκτον, για να ακούσουν τα λόγια του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ….



 
Εχω ένα όνειρo

ότι μια ημέρα στους κόκκινους λόφους της Γεωργίας οι γιοι των πρώην σκλάβων και οι γιοι των πρώην ιδιοκτητών θα μπορέσουν να καθήσουν μαζί στο τραπέζι της αδελφότητας. 


Εχω ένα όνειρο ότι μια ημέρα ακόμη και η Πολιτεία του Μισισιπή, μια έρημη Πολιτεία, πνιγμένη από τη λάβρα της αδικίας και της καταπίεσης, θα μεταμορφωθεί σε μια όαση ελευθερίας και δικαιοσύνης. 

Εχω ένα όνειρο ότι τα τέσσερα παιδιά μου μια ημέρα θα ζήσουν σε ένα έθνος όπου δεν θα κριθούν από το χρώμα του δέρματός τους αλλά από το  περιεχόμενο του χαρακτήρα τους.
Εχω ένα όνειρο σήμερα. 

Εχω ένα όνειρο ότι μια ημέρα η Πολιτεία της Αλαμπάμας [...] θα μεταμορφωθεί σε μια κατάσταση όπου τα μικρά μαύρα αγόρια και κορίτσια θα μπορέσουν να πιαστούν χέρι χέρι με τα μικρά λευκά αγόρια και κορίτσια και να περπατήσουν μαζί σαν αδελφές και αδελφοί. 


Εχω ένα όνειρο σήμερα.
Εχω ένα όνειρο ότι μια ημέρα κάθε κοιλάδα θα υψωθεί, κάθε λόφος και βουνό θα χαμηλώσει, οι ανώμαλοι τόποι θα γίνουν ομαλοί και οι στραβοί  τόποι θα γίνουν ευθείς και η δόξα του Κυρίου θα αποκαλυφθεί και όλη η σάρκα μαζί θα την αναγνωρίσει. 


Και αν η Αμερική πρόκειται να γίνει μεγάλο έθνος, αυτό πρέπει να γίνει πραγματικότητα. Ετσι, ας ηχήσει η ελευθερία από τις πελώριες κορυφές των λόφων του Νιου Χάμσιρ. Ας ηχήσει η ελευθερία από τα δυνατά βουνά της Νέας Υόρκης. Ας ηχήσει η ελευθερία από τα όρη Αλεγκένι της Πενσυλβανίας!
Ας ηχήσει η ελευθερία από τα χιονοσκέπαστα Βραχώδη Ορη του Κολοράντο! 


Ας ηχήσει η ελευθερία από τις καμπυλώδεις κορυφές της Καλιφόρνιας!
Αλλά όχι μόνο· ας ηχήσει η ελευθερία από το Πέτρινο Βουνό της Γεωργίας!
Ας ηχήσει η ελευθερία από το όρος Λουκάουτ του Τενεσί!
Ας ηχήσει η ελευθερία από κάθε λόφο του Μισισιπή. Από κάθε βουνοπλαγιά ας ηχήσει η ελευθερία. 


Οταν αφήσουμε την ελευθερία να ηχήσει,
όταν την αφήσουμε να ηχήσει από κάθε χωριό και κάθε κωμόπολη,
από κάθε Πολιτεία και κάθε πόλη,
θα μπορέσουμε να επισπεύσουμε εκείνη την ημέρα
που όλα τα παιδιά του Θεού, μαύροι άνθρωποι και λευκοί άνθρωποι,
εβραίοι και εθνικοί, προτεστάντες και καθολικοί,
θα μπορέσουν να ενώσουν τα χέρια
και να τραγουδήσουν τα λόγια του παλιού νέγρικου ύμνου: 



«Επιτέλους ελεύθεροι! Επιτέλους ελεύθεροι! Ευχαριστούμε τον Παντοδύναμο Θεό, επιτέλους είμαστε ελεύθεροι!». "



Η κλιμάκωση των κινητοποιήσεων δημιούργησε, όπως ήλπιζε ο Κινγκ, το  κατάλληλο έδαφος στην κοινή γνώμη, πράγμα που οδήγησε στην υπογραφή του Νόμου περί Πολιτικών Δικαιωμάτων το 1964. Ο νόμος καθιστούσε παράνομο τον φυλετικό διαχωρισμό στους δημόσιους χώρους και στην αγορά εργασίας.

 Το Νομπέλ Ειρήνης απονεμήθηκε στον Κινγκ τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου. Από το 1965 και μετά η αντίθεση στις απόψεις του Κινγκ έγινε εμφανής στους κόλπους του κινήματος. 

Απογοητευμένοι από τη βραδύτητα των ουσιαστικών αλλαγών, νέοι και μαχητικοί ηγέτες δεν συμφωνούσαν με την πρακτική της μη βίας και η υποστήριξη προς τον Κινγκ άρχισε να φθίνει. Ο Κινγκ προσπάθησε να συσπειρώσει γύρω του τον κόσμο για ακόμη μία φορά αλλά δεν πρόλαβε. 


Στις 4 Απριλίου 1968, στο Μέμφις του Τενεσί, έπεσε νεκρός στο μπαλκόνι του μοτέλ όπου διέμενε. Ο λευκός δολοφόνος του, Τζέιμς Ερλ Ρέι, καταδικάστηκε σε 99 χρόνια κάθειρξη.





ΠΗΓΗ










  


 









 




.






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα δημοσιεύματα δεν αποτελούν θέση η άποψη δική μας αλλά Πολιτών και Bloggers. Επίσης δημοσιεύονται άρθρα εφημερίδων και περιοδικών.
Παρακαλούμε όταν υποβάλετε σχόλιο, να μην χρησιμοποιείτε υβριστικούς χαρακτηρισμούς
και να αποφεύγετε τα greeklish.