Δευτέρα 18 Απριλίου 2016

Το κοράκι...

Κωνσταντίνα Σταθακοπούλου 

Τον κοίταζε με δέος ο μικρός.

«Μαμά όταν θα μεγαλώσω θα γίνω σαν κι αυτόν;»

«Νεκροθάφτης λέει πως είναι»

«Το λέει μαμά και τον τρέμουν, γιατί θα τους χώσει ένα μέτρο πιο βαθιά απ’ τους άλλους»






«Να μη βγούνε ποτές»

«Αυτό είναι το ξεχωριστό του»

«Και θα με χειροκροτάνε και μένα την ώρα που θα θάβω τσι κακούς συμμαθητές μου»

«Εε..μαμά ;»

Τα μάτια του μικρού φλογίστηκαν στη θέα του ''κορακιού'' με το γιγάντιο κορμί και τα μελίρρυτα λόγια που τρέχαν απ’ το στόμα του.



Μα γιατί η μαμά του έκλεισε με θυμό την τηλεόραση; 



Αφού ήταν καλός.

Αφού οι άλλοι τον χειροκροτούσαν.




Σαν τον Τσακ Νόρις που σκότωνε τους παραβάτες του φάνηκε πως έμοιαζε.
.
Στο κάτω μέρος της οθόνης πέρναγαν αργά και με πένθιμο βηματισμό τα γράμματα..



ΧΩΡΙΣ ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΟΙ ΚΑΡΚΙΝΟΠΑΘΕΙΣ ΣΤΟ ΛΑΙΚΟ

Αααααα, αναφώνησε ο μικρός.

Έχει πολλούς να θάψει ο καημένος ο νεκροθάφτης. 

θα κουραστεί να σκάβει.

Τον λυπάμαι.

Μήπως να τους έχωνε στα δυο μέτρα;

(Η μάνα δεν μίλησε καν, δεν έκλαψε καν. Τι να πρωτοέκλαιγε αλήθεια.) 





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα δημοσιεύματα δεν αποτελούν θέση η άποψη δική μας αλλά Πολιτών και Bloggers. Επίσης δημοσιεύονται άρθρα εφημερίδων και περιοδικών.
Παρακαλούμε όταν υποβάλετε σχόλιο, να μην χρησιμοποιείτε υβριστικούς χαρακτηρισμούς
και να αποφεύγετε τα greeklish.