Μα είναι αυτή Αριστερή κυβέρνηση;

Του Δημήτρη Κωνσταντάρα

  Συνεχίζω – όσο προχωράει ο χρόνος- να αναρωτιέμαι : 
«Μα είναι αυτή Αριστερή κυβέρνηση;

Είναι η κυβέρνηση που θα τα άλλαζε όλα; Είναι η κυβέρνηση που θα στεκόταν στο πλευρό του λαού; 
Που θα «έσκιζε» το Μνημόνιο με ένα νόμο, ένα άρθρο; 







Είναι η κυβέρνηση που υποσχόταν προεκλογικά ότι θα «πολεμήσει» τα συμφέροντα των ολίγων ισχυρών υπέρ των πολλών μη ευνοουμένων; Είναι η κυβέρνηση που θα καταργούσε τον ΕΝΦΙΑ και θα στεκόταν στο πλευρό του μικρομεσαίου και του μικροσυνταξιούχου; 


Που θα προσέφερε στήριξη μικρομεσαίων επιχειρήσεων με κίνητρα για την απασχόληση ; Είναι η κυβέρνηση που θα καταπολεμούσε τη φοροδιαφυγή, τη διαφθορά και τα ειδικά προνόμια; 

Που θα χαλιναγωγούσε τους ολιγάρχες που ελέγχουν την οικονομία; Που θα αύξανε το αφορολόγητο ως τις 12.000 ευρώ και δεν θα επέβαλε καμία αύξηση στον ΦΠΑ»; Κουράστηκα. «Σιχτίρισα». Νοιώθω περιφρόνηση και θλίψη. 

Σήμερα μαθαίνω ότι ο νόμος Δένδια για την εξωδικαστική ρύθμιση χρεών, που έδινε μια δυνατότητα σε εταιρείες με τζίρο έως 2,5 εκατ. ευρώ να ρυθμίζουν με ενιαίο τρόπο τις οφειλές τους διεκδικώντας διαγραφή μέρους αυτών όχι μόνο δεν καταργείται αλλά αναθεωρείται ώστε να συμπεριλάβει πλέον και τις οφειλές μεγάλων επιχειρήσεων !!!
  Έτσι – όπως διαβάζω- ανοίγει έτσι ο δρόμος για ενιαία εξωδικαστική διευθέτηση του συνόλου των επιχειρηματικών οφειλών που έχουν οι μεγαλύτερου μεγέθους εταιρείες προς τις τράπεζες και το Δημόσιο, οι οποίες μέχρι σήμερα δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν από κοινού παρά μόνο μέσω της δικαστικής οδού, σε αντίθεση με τα χρέη των μικρών εταιρειών με τζίρο έως 2,5 εκατ. ευρώ για τις οποίες προβλέπονται συγκεκριμένες διαδικασίες.
  Ο κ. Σταθάκης επιβεβαίωσε για πρώτη φορά πως η ενιαία διαχείριση επιχειρηματικών οφειλών προς το τραπεζικό σύστημα και το Δημόσιο αποτελεί αντικείμενο διαπραγμάτευσης με τους εκπροσώπους των δανειστών στο πλαίσιο αναθεώρησης του υφιστάμενου νόμου, υπογραμμίζοντας – προσέξτε το πολύ αυτό- ότι « αναζητείται ένα γενικό ρυθμιστικό πλαίσιο κανόνων που θα αντιμετωπίζει ενιαία τις διαγραφές οφειλών για όσες επιχειρήσεις κρίνονται βιώσιμες»

. «Κρίνονται»; Πως; Και από ποιον; Και τώρα; Ύστερα από τον Αρμαγεδδώνα; Ακριβώς.



 Το νέο μοντέλο θα προβλέπει έναν ενδιάμεσο συντονιστή μέσω του οποίου θα επιχειρείται να συγκεραστούν τα συμφέροντα όλων των πιστωτών συμπεριλαμβανομένου και του δημοσίου, ώστε να «διευθετούνται» χρέη μεγάλων επιχειρήσεων ή και ολόκληρων επιχειρηματικών κλάδων της οικονομίας με εξειδικευμένες ανά περίπτωση μεθόδους ανάλογα με τα χαρακτηριστικά και τις ανάγκες των επιχειρήσεων.
  Οικονομολόγος δεν είμαι, ούτε θα γίνω ποτέ, η μαμά μου όμως και ο μπαμπάς μου μού κληροδότησαν στοιχειώδες «νιονιό». 

Και βλέπω πόσο …. Αριστερή είναι η κυβέρνησή μας. Και παρακαλώ τους γνήσιους Αριστερούς να με ενημερώσουν, να σχολιάσουν, να μου αποδείξουν ότι οι συλλογισμοί μου είναι λάθος και ότι μια Αριστερή κυβέρνηση ΔΕΝ θα τα έκανε έτσι τα πράγματα. Άλλο πράγμα είχαμε μάθει εμείς ότι είναι η Αριστερά.




ΠΗΓΗ