Οι πολιτικοί, εκείνοι, κι εμείς..

  Τούτη τη στιγμή η ελληνική κοινωνία, τόσο βίαια φτωχοποιημένη και τόσο βάναυσακακοποιημένη,
     ..δείχνει ταανθρωπιστικά της αντανακλαστικά και συμπαραστέκεται σε μιάν άλλη εξανδραποδισμένη κοινωνία: αυτή των
προσφύγων-μεταναστών. 





     Δεν έχουν περάσει άλλωστε ακόμη 100 χρόνια από τότε που η σημερινή μισή δική μας κοινωνία κατέφθανε κατά εκατοντάδες χιλιάδες στον Πειραιά και στα άλλα λιμάνια της χώρας,
     ..ξεριζωμένη από την πατρώα εδώ και τέσσερεις χιλιάδες χρόνια ελληνική γη της Μικράς Ασίας.
     Η μικρασιατική καταστροφή στοιχειώνει ακόμη (και για πάντα) την μνήμη και την ψυχή του έλληνα.


     Όμως.
     Η αλήθεια είναι λίγο πιό διαφορετική, και στο βάθος όχι πολύ χρόνου θα φανεί μιά εντελώς διαφορετική πραγματικότητα, που σε κανέναν δεν θα αρέσει:

     Η αντικειμενική αλήθεια είναι πως η τότε ελληνική κοινωνία δυσκολεύτηκε πολύ να αποδεχτεί ως ίσους και να αφομοιώσει τους μικρασιάτες πρόσφυγες,
     ..στοιβάζοντάς τους σε παραγκουπόλεις στις παρυφές των τότε αστικών κέντρων, 
     ..αποκλείοντάς τους κατ' αρχήν από την εργασία, πλην ''ταπεινών'' δουλειών που ακόμη και οι παρίες της υπάρχουσας κοινωνίας δύσκολα καταδέχονταν.


     Χρειάστηκαν να περάσουν κάμποσα χρόνια για να μπορέσουν οι νεοφερμένοι, μέσω του εμπορίου κυρίως και των τεχνών, να αποκαταστήσουν την θέση τους ως ισότιμα μέλη της ελληνικής κοινωνίας και να κυριαρχίσουν μάλιστα με όλη τους την αξία σε πολλούς τομείς της οικονομικής, πολιτικής και επιστημονικής ζωής του τόπου.

     Το ίδιο ακριβώς συνέβη και αργότερα με τους ομογενείς πρόσφυγες απ' την Κωνσταντινούπολη, καθώς και με τους έλληνες του Πόντου.
     Και όλα αυτά συνέβησαν ενώ αφορούσαν πρόσφυγες ομοεθνείς, ομόθρησκους και ομόγλωσσους. 

     Ας φανταστούμε τώρα πως θα είναι η συμβίωση της σημερινής ελληνικής κοινωνίας με πρόσφυγες που είναι ξένοι, με άλλη θρησκεία και άλλη(ες) γλώσσα(ες),
     ..όταν,
     ..σε λίγο καιρό αυτοί θα αισθανθούν εγκλωβισμένοι, φυλακισμένοι σε έναν τόπο που δεν επιθυμούν,
     ..με χρήματα που τελειώνουν, χωρίς δουλειές, παρείσακτοι, και με ζωτικά προβλήματα επιβίωσης.
 
     Πώς θα αντιδράσουν;
     Πώς θα αντιδράσουμε εμείς στην δική τους αντίδραση; 
     Ποιά είναι η πολιτισμική τους κουλτούρα, αλλά και η δική μας, ώστε να αποφύγουμε βίαιες προστριβές; 
     Κι ωστόσο, οι προστριβές εάν υπάρξουν, θα γίνουν μέσα στο ελληνικό έδαφος, στην ελληνική επικράτεια, επιβαρύνοντας την ήδη υπάρχουσα καταστροφή μέχρι το τελικό της στάδιο.
 

     Είναι δυστυχώς άλλο να παρηγορείς και να συντρέχεις περαστικούς επισκέπτες,
    ..και άλλο να καλείσαι να συμβιώσεις μαζί τους σε βάθος χρόνου, μέσα σε όλα τα δικά σου προβλήματα και την μιζέρια και την ανέχεια της κοινωνίας,
     ..που οι προδότες πολιτικοί έχουν προκαλέσει κατ' εντολή της ναζιστικά ''Ενωμένης'' Ερώπης.
 

     Είναι οι ίδιοι οι προδότες πολιτικοί που τώρα στην ύστατη ώρα που κρίνεται το μέλλον της χώρας,
     ..αρνούνται να υψώσουν, όχι το δικό τους ανύπαρκτο ανάστημα, αλλά το ανάστημα της πατρίδας,
     ..και να διεκδικήσουν το δίκιο και το μέλλον αυτού του λαού. 
 

     Οι λαοί, στο κάτω-κάτω δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν,
     ..παρά τα καθάρματα τους πολιτικούς τους!.. 

Κώστας Μαντατοφόρος

ΠΗΓΗ