Αγαπητέ κύριε Πρωθυπουργέ της Ελλάδας.

Αγαπητέ κύριε Πρωθυπουργέ της Ελλάδας,

Παίρνω το θάρρος να σας απευθυνθώ με αυτή την επιστολή γιατί γνωρίζω εξ ιδίας πείρας πως είστε ασύλληπτο λαμόγιο και δεν το έχετε σε τίποτα να πουλήσετε όλους αυτούς που σας ταΐζουνε μέσα σε μια στιγμή, προκειμένου να σώσετε –για μια ακόμα φορά– τον κωλαρίκο σας.

Δεν διστάσατε άλλωστε να υπογράψετε το τρίτο μνημόνιο –το λεγόμενο και «αριστερό»- λίγες μόνο ώρες μετά την καταψήφισή του από το 62% του Ελληνικού λαού, ούτε καν ντραπήκατε να ανεβείτε στην εξέδρα που οι διψασμένοι για ελευθερία κι αξιοπρέπεια χαχόλοι είχαμε στήσει στην………..

πλατεία Συντάγματος και να μας χαιρετίσετε, σχηματίζοντας με τα δάχτυλα κάτι που έμοιαζε με –αλλά πολύ γρήγορα καταλάβαμε πως δεν ήταν– το σήμα της νίκης.

Από εδώ κι εμπρός, αρχίζω να μιμούμαι τον Χατζητέτοιο, και το γυρνάω στον Ενικό. Τέρμα ο πληθυντικός ευγενείας.

Αφού λοιπόν Αλέξη Τσίπρα δεν δίστασες να κοροϊδέψεις νεκρούς –κανένας δεν ξεχνά το στεφάνι στο Σκοπευτήριο που κατέθεσες για ξεκάρφωμα με την ανάληψη των καθηκόντων σου– και ζωντανούς, γιατί να μην μπορέσεις να την κάνεις ξανά γυριστή αυτή την φορά στους Γερμανούς αφεντάδες σου;

Επειδή έχεις υπογράψει; Επειδή έχεις δεσμευτεί;

Αυτά, αγαπητέ μου Αλέξη, ούτε ο μικρός Ερνέστο δεν τα πιστεύει πια.

Μεταξύ μας τώρα, τυχοδιώκτης της κακιάς ώρας είσαι, ένας κλεφτοκοτάς που η Ιστορία ετοιμάζεται να τον κρεμάσει από το αιωνόβιο δέντρο της σαν τον χειρότερο Ιούδα.

Μα είμαι Ιούδας, θα βιαστείς να πεις.

Όμως εγώ θα σε ρωτήσω αυτό:

Έναν μονάχα Ιούδα έβγαλε η ανθρωπότητα;

Όχι φυσικά.

Εκατοντάδες χιλιάδες καθάρματα, αλλά μονάχα ένα κρεμάστηκε κι αυτό για συμβολικούς λόγους που θα έλεγε κι ο φίλος μου ο Πιτσιρίκος.

Γιατί εσύ θα πρέπει να είσαι ο δεύτερος που θα κρεμαστεί Αλέξη;

Και μη μου πεις πως αυτό δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ, την θηλιά πάνω από το κεφάλι σου εγώ την βλέπω ήδη.

Μπορεί σωστά να εκτίμησες πως οι Έλληνες ψηφοφόροι είναι τόσο ζώα που θα καταπιούν άλλες πενήντα περικοπές μισθών και συντάξεων μαζί με τα επόμενα δέκα μνημόνια, όμως το παιχνίδι για εσένα χάθηκε με το «προσφυγικό».

Οι απαιτήσεις των καιρών σε ξεπερνούν, Αλέξη.

Οι «εταίροι» έχουν αποφασίσει – όπως κι εσύ το είπες – να μετατρέψουν την Ελλάδα σε αποθήκη ψυχών.

Θα το κάνουν κόλαση το μαγαζί, Αλέξη.

Κι όταν θα αρχίσουν να βράζουν τα καζάνια της κολάσεως με τους πρόσφυγες μέσα, θα στείλουν τους international δολοφόνους με το μικρόφωνο και θα αρχίσουν τα «ρεπορτάζ».

Ο ένας θα μεταδίδει τις «εικόνες φρίκης» από τους προσφυγικούς καταυλισμούς, ο άλλος θα καυτηριάζει τον βρωμερό χαρακτήρα των Ελλήνων «που κλέβουν ξανά τα χρήματα» που η φιλάνθρωπη Ευρώπη τους στέλνει για τους πρόσφυγες, και κανείς δεν θα λέει πως η ΕΕ έχει σφραγίσει τα σύνορα της κι έχει μετατρέψει την «διεφθαρμένη» Ελλάδα σε τοπίο από την κόλαση του Δάντη.

Μέσα σε χρόνο dt θα έχεις καταλάβει Αλέξη μου επάξια την θέση σου στο βάθρο που κάποτε καθόντουσαν οι Μιλόσεβιτς, Σαντάμ, και Καντάφι και συνεχίζουν να στέκονται ο Άσαντ κι ο λατρευτός μας Κίμ.

Ο επόμενος εχθρός της ανθρωπότητας θα γίνεις, Αλέξη μου, δηλαδή έτσι θα σε παρουσιάσουνε, τι κι αν δεν είσαι τίποτα παραπάνω από ένα αδίστακτο λαμόγιο;

Τα 45 δεν θα τα γιορτάσεις με τούρτα και κεράκια.

Σε φαντάζομαι τώρα να μειδιάς.

Φτωχέ μου Αλέξη! Γνωρίζεις την «δημοκρατία του Μπόμπολα» αλλά δεν έχεις ιδέα για το πολύ ανώτερο της στάδιο, «την δημοκρατία του Μέρντοχ».

Όμως το ξέρω πως κάτω από το μπλε σου το κοστούμι με το ξεκούμπωτο λευκό πουκάμισο οι τρίχες σου έχουν σηκωθεί κάγκελο.

Τυχαία νομίζεις δεν επιμείναν για να φορέσεις γραβάτα; Πουθενά αλλού δεν κάναν πίσω από τις απαιτήσεις τους. Μονάχα στην γραβάτα. Σε θέλουν φρέσκο για την κρεμάλα!

Επίσης, Αλέξη μου, θυμήσου λίγο και τον Σωκράτη.

Ποιον Σωκράτη; Όχι τον πρόεδρο της τοπικής στην Πρέβεζα, άνθρωπέ μου! Το φιλόσοφο λέω. Αυτόν που καλούσε τον άνθρωπο να γνωρίσει τον εαυτό του, το «γνώθι εαυτόν».

Τι είναι αυτό; Ανάλυση θα κάνουμε τώρα ρε φίλε;

Για εσένα Αλέξη είναι απλό. Δεν κάνεις. Δεν το έχεις. Δεν μπορείς. Πρωθυπουργός για 12 και κάτι μήνες αρκεί.

Όμως μην μου στεναχωριέσαι, πρωθυπουργάρα μου.

Εγώ θα σου πω όχι μόνο πως θα γλυτώσεις ξανά τον κωλαρίκο σου αλλά και πώς θα μετατρέψεις τον εαυτό σου σε «χρυσή παρακαταθήκη» της χώρας.

Πάρε λοιπόν μολύβι και χαρτί και γράφε. 

κι αφού τα μάθεις απέξω κατάπιε το χαρτί – καλού κακού κατάπιε και το μολύβι ή κρύψτο κάπου σε καμιά άλλη τρύπα – γιατί ακόμα και οι τοίχοι του Μαξίμου έχουν αυτιά.

Επίσης παντού υπάρχουν προδότες. Ξέρεις εσύ!

Οι επόμενες κινήσεις σου λοιπόν πρέπει να είναι οι εξής:

1. Δημοψήφισμα με πολύ ξεκάθαρο ερώτημα αυτή την φορά. Μέσα ή έξω από την ΕΕ; Βάλ’ το την ίδια μέρα με τους Βρετανούς ή καλύτερα την επομένη για να έχουν δικαιολογία τα χάπατα. Σε τελική ανάλυση, Αλέξη, οι Έλληνες πολίτες πρέπει να πάρουν την ευθύνη. Αν δεν την πάρουν μετά τα όσα γίνονται και θα γίνουν, να πάνε να γαμηθούνε.

2. Εσύ να παραιτηθείς από το κόμμα, να αγοράσεις ένα 4άρι στην Ραφήνα και να πας να αράξεις εκεί. Μετά τσιμουδιά. Δήλωσε μόνο ένα «έπραξα το καθήκον μου ως αριστερός κι επαναστάτης», ρίξε και κανένα «προτίμησα να είμαι χρήσιμος κι όχι αρεστός» έτσι για ξεκάρφωμα, και γράψ’ τους όλους στα παλαιότερα των υποδημάτων σου. 
Βρες κανένα καλό παρεάκι, πίνε τις μπυρίτσες σου, φάε τα κοψίδια σου και περίμενε να έρθουν οι κάλύτερες μέρες για να ξαναεμφανιστείς στο προσκήνιο. Νέος είσαι.

Σου στέλνω αυτή την επιστολή μέσω του Πιτσιρίκου επειδή διαβάζουν το blog πάρα πολλοί. Ακόμα ξέρω πως το διαβάζεις κι εσύ.

Δεν έφυγες από την σύνοδο κορυφής κι έμεινες να υπογράψεις μνημόνια και «συμφωνίες» με τους λύκους, ήρθε έτσι μοιραία η ώρα να παραιτηθείς από την κυβέρνηση. Φύγε πριν σε κρεμάσουνε και δώσε μια ακόμα ευκαιρία στο πόπολο. Δημοψήφισμα με ξεκάθαρο ερώτημα την παραμονή ή όχι της χώρας στην ΕΕ.

Φιλιά πολλά από την Εσπερία

Ηλίας 



πηγή