To πραξικόπημα πέτυχε

Ο πρόλογος είναι λίγο πολύ γνωστός. Η Ευρώπη «της αλληλεγγύης» και «των λαών», στην οποία πρέπει να μείνουμε «πάση θυσία», αποφάσισε να ανατρέψει πραξικοπηματικά την ελληνική κυβέρνηση. 





Όχι χθες το βράδυ βέβαια, που το έμαθε όλος ο πλανήτης, εδώ και αρκετό καιρό, αλλά αυτό είναι μια μικρή, πικρή λεπτομέρεια.
Αυτό που δεν αποτελεί λεπτομέρεια, είναι ότι το «This is a coup» πέτυχε, ίσως και καλύτερα του αναμενομένου.

 Γιατί όπως και στο σενάριο της «αριστερής παρένθεσης», 
δεν χρειάζεται να αλλάξουν τα πρόσωπα, απλά οι πολιτικές.

H επιχείρηση, εμπνευσμένη από τους πιο σκοτεινούς κύκλους της ευρωκρατορίας, δεν ήταν να ανατραπεί αναγκαστικά ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ, σε αντίθεση με ό,τι πιστεύουν πολλοί. Ας μην επαίρεται το κόμμα της (κάποτε) Αριστεράς.

 Στόχος του πραξικοπήματος ήταν η ελληνική κυβέρνηση 
να πάψει να υπηρετεί τα συμφέροντα του ελληνικού λαού. 
Σε αυτό η συμμορία των Βρυξελλών αδιαμφισβήτητα θριάμβευσε.
Το πραξικόπημα στην Ελλάδα πέτυχε, με κάποιες μικρές διαφοροποιήσεις από το συνηθισμένο, που όμως θα αποδειχθούν ανεπαίσθητες.


Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα δεν έχει κοινοβουλευτική δημοκρατία, από τη στιγμή που η εκλεγμένη κυβέρνηση δεν κάνει αυτά τα οποία κλήθηκε από το λαό να κάνει.

 Αυτήν τη στιγμή στην Ελλάδα το Σύνταγμα, η αρχή της λαϊκής βούλησης, παραβιάστηκαν ασύστολα. Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα η κυβέρνηση δεν έχει καμία δημοκρατική νομιμοποίηση να εκτελέσει αυτά που επιθυμεί να εκτελέσει. Μαντέψτε πώς λέγεται αυτό…


Απλά τυχαίνει, ο νέος πρωθυπουργός να είναι το ίδιο πρόσωπο με τον προηγούμενο. Είναι και πιο βολικό έτσι, «βελούδινο», σιωπηλό. Ίσως όταν τα πρόσωπα και τα κόμματα που απαρτίζουν την κυβέρνηση αλλάξουν, να το κατανοήσουμε περισσότερο. 

Όταν, ας πούμε, μυρίσουμε την μπόχα του Σταύρου Θεοδωράκη…
Φαίνεται υπερβολικό, βαρύ έτσι; Σίγουρα. Αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει να μάθουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους. Χωρίς ευγένειες και φτιασιδώματα, χωρίς έννοιες politically correct, χωρίς δημιουργικές ασάφειες.


Όχι κ.Τσίπρα δεν είστε κάθε λέξη από το Σύνταγμα αυτής της χώρας. Είστε κάθε λέξη από το βρωμερό παρελθόν της. 
Είστε κάθε υπόσχεση που διαψεύστηκε, κάθε ελπίδα που έσβησε, κάθε ικμάδα ήθους που χάθηκε, όταν διασταυρώθηκε με την εξουσία.

Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι λυγίσατε εύκολα. 
Ο Guardian από χθες γράφει για μαρτύριο «πνευματικού εικονικού πνιγμού» σε συναντήσεις σας με «εταίρους».
 Το γερμανικό Spiegel για «κτηνωδίες». Εσείς για «αμοιβαία επωφελή συμφωνία». 

Παλέψατε, αλλά αποδειχθήκατε μικρός, ακατάλληλος για το μέγεθος της ευθύνης και την πρωτοφανή στήριξη που λάβατε. 
Η απόλυτη απαξίωση που έρχεται για σας και το σινάφι σας θα είναι ταχύτατη και δικαιολογημένη. 

«Όποιος κάνει μισή επανάσταση, σκάβει το λάκκο του», που έλεγε και ο Ιακωβίνος Σαιν – Ζυστ.


Είστε εχθρός πλέον κ.Τσίπρα. Είστε απέναντι. Πείτε στον Πανούση να ετοιμάσει τα ΜΑΤ. Ξαναβάλτε τα κάγκελα στη Βουλή, θα σας χρειαστούν. Η ιστορία θα σας γράψει δίπλα στον Γιωργάκη Παπανδρέου, τον δοτό Παπαδήμο και τον ακροδεξιό Σαμαρά. Θα μιλάμε για σας χρόνια ολόκληρα. 

«Να μην γίνεις Τσίπρας» θα λέμε μεταξύ μας.

Τις εκκλήσεις στο λαό, κόψτε τες. Μη σας απασχολεί ο λαός, όπως ακριβώς και ο λαός δεν θα ασχολείται μαζί σας πια. Θα τη βρούμε την άκρη, χωρίς εσάς.

Είστε απλά μια παρένθεση, όχι αριστερή, αλλά φοβισμένη και μίζερη. Κάποτε θα σας θυμόμαστε και θα γελάμε ανέμελοι, θα αναρωτιόμαστε πώς αφήναμε τους λίγους και τους «λίγους» να κάνουν κουμάντο στους πολλούς.

 Μέχρι τότε, ψηλά το κεφάλι.


 του Θάνου Καμήλαλη


πηγή