Αν έχεις καθρέφτη, κοίταξέ τον…

Εν ολίγοις κερδισμένοι είναι όσοι (παντελόνιασαν) το πάρτι των κρατικοποιήσεων, των δανεικών και των πακέτων της μεταπολίτευσης του Αντρε-ντε-παπαντρέ και των επίγονων του και στη συνέχεια τα πάρκαραν ή τα επένδυσαν έξω, καθώς και οι διορισμένοι χειροκροτητές που ακόμα πληρώνονται ή συνταξιοδοτήθηκαν εγκαίρως.



Οι υπόλοιποι, καλό κουράγιο για να ξεχρεώσουμε. Η (αναδιανομή) και η πορεία προς τον (σοσιαλισμό) για τους ιθαγενείς ολοκληρώνεται, με δάκρυ και αίμα...
Και όσοι από εσάς τολμήσατε και δεν ψηφίσατε ποτέ την πράσινη λαίλαπα του ‘81 γιατί διαισθανθήκατε τον επερχόμενο κίνδυνο και την απάτη των λόγων του πρώτου και τρισμέγιστου παπατζή…
Και όσοι από εσάς κόψατε πέρα από τους μπλε το ‘91-‘93 γιατί καταλάβατε το στημένο σκηνικό με το μοίρασμα της αγοράς και την αναντιστοιχία λόγων και έργων…
Μήπως αναρωτιέστε ποια είναι η αμοιβή σας …



Επειδή δεν γλύψατε ποτέ για κάποιο όφελος…
Επειδή δεν χτίσατε ένα αυθαίρετο…
Επειδή ήσασταν πάντα συνεπείς με τις υποχρεώσεις σας…
Επειδή δεν συμμετείχατε συνειδητά στην μπίζνα της προεξόφλησης μελλοντικών εισοδημάτων…;


Αν αναρωτιέστε, τότε, πηγαίνετε μπροστά σε ένα καθρέφτη και ρίξτε στον εαυτό σας δυο μούντζες πατόκορφες. Τι δύο; Πέντε ρίξτε για καλό και για κακό…


Αυτή είναι η αμοιβή σας. Και γρήγορα, μπροστά στη σειρά για το ταμείο για να πληρώσετε το πλιάτσικο των λαμογιών με ένα φόρο εισοδήματος Δανίας, συν ένα ΦΜΑΠ Βοστόνης, συν 23% ΦΠΑ, συν τους μεγαλύτερους φόρους καύσιμων στην Ευρώπη, συν τα μεγαλύτερα τέλη κυκλοφορίας στον κόσμο, συν… συν… συν προ πάντων την ψυχική και σωματική σας υγεία, βλέποντας την αρπαγή της νόμιμης ιδιωτικής σας περιουσίας, αλλά και την εκποίηση της δημόσιας από την ίδια συμμορία που μας έφτασε ως εδώ!
Η τιμωρία της συλλογικής ευθύνης που καταργήθηκε ακόμα και σε συνθήκες πόλεμου, βρίσκεται σήμερα σε πλήρη εφαρμογή και με την σφραγίδα της Ευρώπης και κυρίως εκείνων που επωφελήθηκαν την ατιμωρησία της συλλογικής ευθύνης (το πιάσατε το υπονοούμενο πιστεύω…).


Και να ‘στε λοιπόν, ξανά μπροστά στο μεγάλο δίλημμα, σε λιγότερο από πενήντα χρόνια.
Θα μαζέψετε σιγά-σιγά τις βαλίτσες σας για τα ξένα και φτου από την αρχή
ή θα καθίσετε εδώ μέχρι να τους κρεμάσουμε από τα δέντρα;
Έτσι και αλλιώς η πίστη μας σε μια καλύτερη και δικαιότερη Ευρώπη τελείωσε, «καπούτ» που θα έλεγε και η Μέρκελ.
Ας δουλέψουμε, λοιπόν, για μία καλύτερη και δικαιότερη Ελλάδα, για μία καθαρότερη πολιτικά και εύρωστη οικονομικά πατρίδα.
Και μην βιαστούν κάποιοι να πούνε πως αυτά δεν γίνονται. Την απάντηση την έχουνε δώσει αυτοί που επιμένουν να μας «δανείζουν», ενώ ταυτόχρονα επικαλούνται πως δεν παράγουμε τίποτε (άρα και δεν θα τους ξεπληρώσουμε ποτέ…)


 Η απάντηση βρίσκεται στο «γιατί» επιμένουν να μας δανείζουν… Γιατί, είναι προφανές πως έχουμε κάτι ιδιαίτερα πολύτιμο που θέλουν να μας το πάρουν…




ΠΗΓΗ