Διακοπές με έναν κόμπο στο λαιμό

Φέτος μετά από τρία χρόνια θα πάω καλοκαιρινές διακοπές. Όχι, δεν έπιασα το τζόκερ, δεν έγινα πλούσιος. 

Προσάρμοσα το καλοκαιρινό πλάνο στις ανάγκες της εποχής, έτσι ώστε να μην πληρώσω ούτε ευρώ για κατάλυμα και να τη βγάλω όσο πιο οικονομικά γίνεται. 

Ετοιμάζομαι για διακοπές, νιώθοντας ένα σφίξιμο στο στομάχι, έναν κόμπο στο λαιμό. Με ρωτάνε γνωστοί και φίλοι αν θα πάω κάπου το καλοκαίρι και τους απαντώ με μισόλογα: 

«ε, να λίγες μέρες, σε σπίτι, χωρίς έξοδα», αισθανόμενος την ανάγκη να δικαιολογηθώ για το γεγονός ότι θα πάω λίγες μέρες διακοπές.

 Έτσι είναι, όταν μιλάς με ανθρώπους άνεργους, που έχουν κάνει πρόσφατα οικογένεια και δεν μπορούν να κάνουν δυο μπάνια, ασυνείδητα ταυτίζεσαι με την ενοχή που θέλουν να σου περάσουν οι «από  πάνω». 

 

Έπειτα αναρωτιέσαι τι θα σκέφτεται ο φίλος σου που θα κάθεται και θα λιώνει και θα σε φαντάζεται αραχτό σε μια ξαπλώστρα, και μαγκώνεσαι. Προτιμάς να προσπεράσεις το θέμα «διακοπές».

 

 Ο κόμπος στο λαιμό σφίγγει περισσότερο όταν ρίξεις μια ματιά σε όσα συμβαίνουν γύρω μας. Πριν λίγες μέρες δολοφονήθηκε ένας πιτσιρικάς επειδή δεν είχε λεφτά για εισιτήριο. 

 

Κάηκαν μετανάστες στα κοντεϊνερ κράτησής τους, καθημερινά μαχαιρώνονται μετανάστες από περήφανους έλληνες, αυτοκτονίες, κατασχέσεις, άστεγοι, άνθρωποι που ζουν χωρίς ρεύμα. Πράγματα και γεγονότα που δεν μπορούν να φύγουν από τη σκέψη σου ακόμα κι όταν είσαι στις διακοπές.

 

Οι διακοπές έπαψαν να είναι ψυχαγωγία και διασκέδαση. Απλά γεμίζουμε τις μπαταρίες μας και ετοιμαζόμαστε για τις δύσκολες μέρες που έρχονται.

Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού…

ΠΗΓΗ 

About these ads