ΑΝΓΚΕΛΑ ΔΩΡΟΘΕΑ ΜΕΡΚΕΛ-- ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

Η ΓΕΡΜΑΝΙΔΑ ΚΑΓΚΕΛΑΡΙΟΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ . ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΛΟΙΠΟΝ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΗΣ  ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ..ΑΣ ΜΑΘΟΥΜΕ  ΠΩΣ ΕΖΗΣΕ  ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑ  ΠΩΣ ΕΝΕΠΛΑΚΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ  ΚΑΙ ΠΩΣ ΕΞΕΛΙΧΘΗΚΕ  ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΟ ΤΙΜΟΝΙ ΤΗΣ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΧΩΡΑΣ


Η σιδερένια κυρία της γερμανικής πολιτικής προστατεύει καλά την προσωπική της ζωή, όπως θα όφειλε να κάνει κάθε γυναίκα που είναι η πρώτη εκπρόσωπος του φύλου της στο τιμόνι της χώρας της από το 1871, 

όταν ιδρύθηκε το σύγχρονο γερμανικό κράτος. Παράλληλα, είναι η δεύτερη γυναίκα, μετά τη Μάργκαρετ Θάτσερ που υπήρξε πρόεδρος της G8 και η νεότερη καγκελάριος συνολικά στο ύπατο αξίωμα της χώρας της, μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.


 Παρότι η πολιτική της καριέρα της καταγράφεται λεπτομερώς από το 1989, την εποχή που υπήρξε εκπρόσωπος της τελευταίας κυβέρνησης της Ανατολικής Γερμανίας μέχρι σήμερα, ελάχιστοι γνωρίζουν λεπτομέρειες για τις παιδικές της φοβίες, τους δύο γάμους της και την περίοδο που δούλευε ως σερβιτόρα σε ντισκοτέκ. 

Όμως μια ματιά σ' αυτό το άγνωστο παρελθόν μπορεί να εξηγήσει πολλά για την προσωπικότητα αυτής της 56χρονης γυναίκας που με τις παρεμβάσεις της στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή καθορίζει τις τύχες εκατοντάδων εκατομμυρίων κατοίκων της γηραιάς ηπείρου.

  





Γεννημένη στο Αμβούργο στις 17 Ιουλίου του 1954 -δηλαδή, Καρκίνος στο ζώδιο- από πατέρα πάστορα και μητέρα καθηγήτρια αγγλικών και λατινικών, η Άνγκελα Δωροθέα Κάσνερ, όπως είναι το πραγματικό της όνομα, μετακόμισε με τους γονείς της στην Ανατολική Γερμανία σε ηλικία έξι εβδομάδων, 
όπου ο κύριος Κάσνερ, ως συμπαθών της κομμουνιστικής ιδεολογίας (αλλά όχι του συστήματος) είχε δεχθεί μια θέση στη λουθηρανική εκκλησία ενός χωριού.


 Η οικογένεια κινούμενη αντίθετα με το μεγάλο ρεύμα των Γερμανών προς το Σοβιετικό Μπλοκ, εγκαταστάθηκε στην κωμόπολη Τεμπλίν, 80 χλμ. βόρεια του Βερολίνου και απέκτησε άλλα δύο παιδιά, τον Μάρκους που γεννήθηκε τον Ιούλιο του 1957 και την Ιρένε που γεννήθηκε τον Αύγουστο του 1964.



Τα προνόμια και οι φοβίες

Όπως σημειώνει η βιογράφος της και δημοσιογράφος Πατρίσια Λέσνερκραους στο βιβλίο "Μέρκελ, Εξουσία, Πολιτική" (Merkel, Power, Politics) που κυκλοφόρησε το 2006, ως νήπιο, η Μέρκελ έμαθε πολύ γρήγορα να μιλάει, αλλά είχε σοβαρές δυσκολίες στο περπάτημα για πολύ καιρό και γι' αυτό εκμεταλλευόταν τις ικανότητες του κατά τρία χρόνια νεότερου αδελφού της, τον οποίο είχε χρίσει προσωπικό της υπηρέτη για να της πηγαίνει ό,τι ήθελε και να κάνει τις δουλειές για λογαριασμό της. 


7 Ιουνίου 2007: Η Μέρκελ προεδρεύει στη σύσκεψη των G8. Εδώ ανάμεσα στον Βλαντιμίρ Πούτιν και τον Τζορτζ Μπους.




Άλλωστε και η ίδια έχει παραδεχτεί τις κινητικές δυσκολίες της και ιδιαίτερα τη φοβία της για τους κατήφορους και τα σκαλοπάτια: "Ήμουν εντελώς ηλίθια στο θέμα της κίνησης. Οι γονείς μου έπρεπε να μου εξηγήσουν πώς να περπατώ στον κατήφορο από καθαρά τεχνική άποψη. Αυτό που κάνει αυτόματα ένας κανονικός άνθρωπος, για μένα ήταν κάτι στο οποίο έπρεπε να συγκεντρωθώ και να το εξασκήσω".


Ωστόσο, γενικότερα, η οικογένεια του Χορστ και της Χέρλιντ απολάμβανε μια προνομιούχα ζωή στην επαρχία, έχοντας το ελεύθερο να μετακινείται από την Ανατολική στη Δυτική Γερμανία με τα δύο αυτοκίνητά της, αντίθετα με την συντριπτική πλειονότητα των συμπολιτών της που μπορεί να περίμεναν μια ολόκληρη ζωή για ν' αποκτήσουν ένα Trabant, ενώ τους απαγορευόταν ολοκληρωτικά να ταξιδέψουν στο εξωτερικό.


Αυτή η ασυνήθιστη άνεση οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο πατέρας της Μέρκελ είχε μια σχέση "κατανόησης" με το κομουνιστικό καθεστώς. Ο ίδιος παρότι αμειβόταν λιγότερο κι από έναν βιομηχανικό εργάτη, όπως και οι άλλοι κληρικοί της Ανατολικής Γερμανίας, είχε μια βιβλιοθήκη ξέχειλη από βιβλία, με πολλά "απαγορευμένα" αντίτυπα που έφερνε από τη Δύση.


 Όμως ταυτόχρονα, η σύζυγος του, αν και μέλος του κόμματος, δεν μπορούσε να δουλέψει ως καθηγήτρια, επειδή ήταν γυναίκα πάστορα.

Μεγαλώνοντας σ' αυτό το αντιφατικό περιβάλλον των προνομίων και των περιορισμών, η δεσποινίς Κάσνερ αναδείχθηκε σε μια εξαιρετική μαθήτρια που έτρεφε μια ιδιαίτερη αντιπάθεια για το κομμουνιστικό καθεστώς και είχε εξασκηθεί στο να κρατά τις απόψεις της για τον εαυτό της. Οι συμμαθητές της την περιγράφουν ως "κάπως παράξενη" και "πολύ φιλόδοξη"

  

Το πατρικό σπίτι των Κάσνερ στο Τεμπλίν, όπου έζησαν από το 1957 έως το 1973. Σήμερα η Μέρκελ επισκέπτεται συχνά την περιοχή τα Σαββατοκύριακα και μένει σε ένα σπίτι που αγόρασε στα περίχωρα

Ο Χάραλντ Λόσκε, που τώρα είναι διοικητής του τοπικού αστυνομικού τμήματος του Τεμπλίν, πήγαινε στην ίδια τάξη με την Άνγκελα Κάσνερ στις αρχές της δεκαετίας του '70: 

"Ποτέ δεν εμφανιζόταν με τη νεολαία, όταν έβγαιναν να πιούνε, όταν πήγαιναν για βουτιές στις λίμνες ή όταν ακούγανε ποπ στο ραδιόφωνο. Στις σχολικές εκδρομές έκανε επιστημονικές συζητήσεις με τους καθηγητές. Ζούσαμε σε διαφορετικούς κόσμους. Δεν την είδα ποτέ με άντρα. Ήταν κυρίως μόνη της", λέει ο ίδιος.

Όμως, η 69χρονη Έρικα Μπεν, δασκάλα στο Τεμπλίν που δίδασκε ρωσικά στην Κάσνερ έχει εντελώς άλλη άποψη για την μαθήτρια της, καθώς λέει γι' αυτήν ότι υπήρξε το αστέρι του σχολείου και ότι παρακολουθούσε μαθήματα ρωσικών ακόμη και την Κυριακή το πρωί: "Ήταν απίστευτα εφευρετική. Μάθαινε το λεξιλόγιο ενώ περίμενε στη στάση του λεωφορείου. Δεν έκανε λάθη. Ήταν συγκρατημένη, αλλά όχι ντροπαλή. Ποτέ δεν είχα άλλον τόσο προικισμένο μαθητή έκτοτε", θυμάται.

Η δεσποινίς Κάσνερ, αρχικώς ονειρευόταν να γίνει δασκάλα, όπως η μητέρα της, αλλά τελειώνοντας το σχολείο διαπίστωσε ότι οι ανθρωπιστικές σπουδές υπόκειντο σε μεγαλύτερο κρατικό έλεγχο κι έτσι, ως αριστεύσασα της επιτράπηκε να σπουδάσει Φυσική στο πανεπιστήμιο της Λειψίας. "Θα ήθελα να είχα γίνει δασκάλα. Αλλά όχι σ' αυτό το πολιτικό σύστημα. Η Φυσική ήταν ανώδυνη και αντισυμβατική", έχει εξηγήσει η ίδια.


Τα χρόνια της "κραιπάλης"

Μοντέλο αυτοκινήτου Trabant της Ανατολικής Γερμανίας.

Μετακομίζοντας σε ηλικία 19 ετών στην φοιτητική εστία του πανεπιστημίου Καρλ Μαρξ, η ζωή της έμελλε ν' αλλάξει για πάντα. Παρότι πάντα επιμελής και ως φοιτήτρια, η Άνγκελα Κάσλερ απείχε πολύ από τον χαρακτηρισμό του σπασίκλα.

 "Δεν περνούσε όλη της την ώρα μελετώντας ασκήσεις φυσικής", γράφει η Λέσενκραους, η οποία την γνωρίζει προσωπικά από το 1990: "Απολάμβανε τη φοιτητική ζωή, τα πάρτι, τα ταξίδια και τις δουλειές μερικής απασχόλησης".


"Πράγματι έχω κάνει γκαρσόνα!", ομολογεί η Μέρκελ στο βιβλίο της Λέσενκράους, μιλώντας για την εποχή που εργαζόταν σε μια ντίσκο: "Είχα ένα κέρδος 20 με 30 πφένιχ για κάθε ποτό που πουλούσα κι αυτό πρόσθετε στο εβδομαδιαίο μου εισόδημα 20 με 30 μάρκα επιπλέον. 

Αυτά αρκούσαν για το νοίκι με το παραπάνω. Αν υπολογίσουμε ότι η υποτροφία μου ήταν 250 μάρκα τον μήνα, αυτό το έξτρα ήταν αρκετά σημαντικό", συμπληρώνει αναφερόμενη στην περίοδο των σπουδών της που διήρκεσαν από το 1973 μέχρι το 1978. Με το ίδιο σκεπτικό, σήμερα πρέπει να είναι πολύ ευχαριστημένη με τις αποδοχές της, καθώς βγάζει 18.400 ευρώ τον μήνα και παίρνει ένα επιπλέον επίδομα 22.000 ευρώ τον χρόνο για έξοδα παραστάσεως.

Το πανεπιστήμιο της Λειψίας όπου σπούδασε η Μέρκελ, στη σύγχρονη μορφή του. Είναι ένα από τα αρχαιότερα πανεπιστήμια της Γερμανίας, με ιστορία που ξεκινάει τον 15ο αι.

Παράλληλα με τις βιοποριστικές της δραστηριότητες, ως φοιτήτρια η Κάσνερ συμμετείχε ενεργά και σε διάφορες ανατρεπτικές πρωτοβουλίες.
Όπως γράφει ο Γκερντ Λάνγκουτ, καθηγητής πολιτικών επιστημών που γνώριζε τη Άνγκελα Μέρκελ -δεκαπέντε χρόνια πριν κυκλοφορήσει την ομώνυμη βιογραφία της τον Αύγουστο του 2005, 

η οποία βασίστηκε σε περισσότερες από 140 συνεντεύξεις με συμμαθητές, συμφοιτητές και συνεργάτες της- ήδη από τα ύστερα μαθητικά της χρόνια η ίδια διασκέδαζε ακούγοντας κρυφά στο ραδιόφωνο τις ομιλίες δυτικών πολιτικών μέσα στις σχολικές τουαλέτες


 Παρότι μέλος της σοσιαλιστικής νεολαίας FDJ (Ελεύθερη Γερμανική Νεολαία), κάτι υποχρεωτικό για τους περισσότερους συνομήλικους της, απέφευγε να συμμετέχει στις διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις τους.

 Ωστόσο, όταν βρέθηκε στη Λειψία, αποφάσισε να εμπλακεί πιο ενεργά στην κοινοτική ζωή λαμβάνοντας μέρος στην αναστήλωση του μνημείου του Μοριτζμπαστέι, ενός τμήματος του αρχαίου τείχους της πόλης που βρίσκεται κοντά στο πανεπιστήμιο, το οποίο οι φοιτητές αποφάσισαν να μετατρέψουν σε κέντρο διασκέδασης και αναψυχής. 

Αυτή η πρωτοβουλία που διήρκεσε από το 1972 έως το 1974, έχει μείνει στην ιστορία της πόλης, αφού οι πρυτανικές αρχές ήταν αντίθετες με το όλο σχέδιο και το είχαν διακόψει, μέχρι που η κεντρική επιτροπή του Κόμματος έδωσε την έγκριση της κι οι εργασίες ολοκληρώθηκαν.


 Σε ένα ταξίδι που έκανε στη Μόσχα και στην Αγία Πετρούπολη (τότε Λένινγκραντ) στο πλαίσιο των πολιτιστικών ανταλλαγών ανάμεσα στις χώρες του Σοβιετικού Μπλοκ, θα αποδεικνυόταν μοιραίο για την εξέλιξη της 23χρονης, αφού έτσι γνώρισε τον κατά ένα χρόνο μεγαλύτερο συμφοιτητή της, Ούλριχ Μέρκελ, ο οποίος θα γινόταν και ο πρώτος της σύζυγος, το 1977.


  Ο γάμος των Μέρκελ δεν μπόρεσε ν' αντέξει. Το 1982, με το που τελείωσε την ανακαίνιση ο Ούλριχ, η Άνγκελα τον άφησε σύξυλο κι εγκαταστάθηκε μόνη της σ' ένα άδειο διαμέρισμα μιας κατάληψης.

 Κρατώντας μόνο το επώνυμο του ως ενθύμιο κι έχοντας εξασφαλίσει έναν μισθό 650 μάρκων , η Μέρκελ μπορούσε πια να στηρίξει μόνη της τον εαυτό της και να απολαμβάνει τη ζωή ως μια ελεύθερη, ανέμελη γυναίκα που της άρεσε να χορεύει.

Η Μέρκελ με τον νυν υπουργό οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφανγκ Σόιμπλε παρακολουθούν τη διαμάχη στη Μπούντενσταγκ για το μέλλον των γερμανικών πυρηνικών εργοστασίων μετά την καταστροφή της Φουκουσίμα.

 Κι ύστερα ήρθε ο έρωτας...

"Παντρευτήκαμε γιατί όλοι παντρευόντουσαν. Ακούγεται χαζό, αλλά δεν προχώρησα σ' αυτόν τον γάμο με την απαραίτητη σοβαρότητα", δικαιολογείται στη Λέσνερκραους για το πρώτο στεφάνι της. 

Όμως η έλλειψη σοβαρότητας ίσως να μην ήταν ο μόνος λόγος του διαζυγίου, αφού την προηγούμενη χρονιά είχε μόλις γνωρίσει κι άρχισε να συνεργάζεται με τον ερευνητή Χοακίμ Ζάουερ, πέντε χρόνια μεγαλύτερο της, παντρεμένο και πατέρα δύο παιδιών, ο οποίος με τον καιρό θα γινόταν ο δεύτερος σύζυγος της.


Το 1985, ο Ζάουερ παίρνει διαζύγιο από τη γυναίκα του και οι δυο επιστήμονες και συνεργάτες αρχίζουν να εμφανίζονται επισήμως μαζί ως ζευγάρι. Υπό την επίβλεψη του επικεφαλής της ομάδας και συντρόφου της, το 1986, η Άγνγκελα Μέρκελ υποστηρίζει τη διατριβή της και κερδίζει μετ' επαίνων τον τίτλο του διδάκτορα στην κβαντική χημεία, ενώ λίγο αργότερα της επιτρέπεται να ταξιδέψει στο Αμβούργο για τον γάμο μιας ξαδέλφης της.



Κατά τη διάρκεια αυτού του πρώτου της ταξιδιού στη Δύση, αρχίζει να σχηματίζεται η φιλοδυτική πολιτική κατεύθυνση της με αφορμή την επιβίβαση της στην υπερταχεία Intercity που συνέδεε τις δύο πόλεις και υπήρξε μια τεχνολογική αποκάλυψη για την ίδια. Με φρίκη, η Μέρκελ παρατηρούσε τους δυτικογερμανούς φοιτητές να απλώνουν τα πόδια τους πάνω στα πεντακάθαρα καθίσματα, αλλά ταυτόχρονα συνειδητοποιούσε ότι η Δυτική δημοκρατία έπρεπε να γίνει παράδειγμα για τους Ανατολικούς.


Ωστόσο η σοβαρή εμπλοκή της με πολιτική, θα καθυστερούσε μέχρι την πτώση του τοίχους το 1989, όταν κατάφερε να ανελιχθεί ταχύτητα μέσα στις τάξεις του νεοσύστατου κόμματος "Democratic Awakening" -
που αργότερα θα απορροφηθεί από το κόμμα των Χριστιανοδημοκρατών (CDU)- όπου διείσδυσε αρχικώς βοηθώντας εθελοντικά στη σύνδεση των κομπιούτερ τους. 

 Μετά τις πρώτες (και τελευταίες) δημοκρατικές εκλογές της Ανατολικής Γερμανίας η Μέρκελ γίνεται εκπρόσωπος τύπου της κυβέρνησης που θα προχωρούσε στην ενοποίηση των δύο Γερμανιών.

Οποία έκπληξις! Ο απερχόμενος καγκελάριος Σρέντερ συγχαίρει τη Μέρκελ για τη νίκη της στις εκλογές του 2005 με μια ανθοδέσμη.

Όλα παίρνουν το δρόμο τους

Τον Δεκέμβριο 1990 ο Χέλμουτ Κολ κερδίζει τις πρώτες εκλογές της ενοποιημένης Γερμανίας και με τον σχηματισμό της κυβέρνησης στις αρχές του 1991, διορίζει την Μέρκελ υπουργό Γυναικείων Υποθέσεων και Νεολαίας.

 Στα 36 της είναι η νεότερη υπουργός στη μεταπολεμική ιστορία της χώρας της και η ευνοούμενη του καγκελάριου ο οποίος δείχνει απεριόριστη εμπιστοσύνη στις ικανότητες της, κάτι που αργότερα θα αποδειχθεί μεγάλο λάθος.


Σύσσωμος ο τύπος και ο πολιτικός κόσμος την κοροϊδεύουν για την απεριποίητη εμφάνιση της. Η ύψους 1,73 μ. Μέρκελ με τα διαπεραστικά γαλάζια μάτια αδιαφορεί πλήρως για το μακιγιάζ και κυκλοφορεί ντυμένη με μακριές, ατσούμπαλες φούστες και άχαρα ίσια πέδιλα.


 "Όποιος έχει κάτι σημαντικό να πει, δεν χρειάζεται μακιγιάζ", τους αντικρούει η ίδια. Όμως η εφημερίδα Stuttgarter Zeitung την περιγράφει σαν "γκρίζο ποντικό" και της κολλάνε το παρατσούκλι Κολ-Γκερλ (Kohl's Girl), δηλαδή "το κορίτσι του Κολ".


  

 Με το Φάντασμα της Όπερας: το ζεύγος Μέρκελ-Ζάουερ σε μια από τις πρώτες κοινές δημόσιες εμφανίσεις τους, στα εγκαίνια του Φεστιβάλ του Μπαϊρόιτ, το 2003.



Να η Ευκαιρία!


Το 1999 είναι χρονιά μεγάλης κρίσης για το κόμμα των Χριστιανοδημοκρατών, όταν ξεσπάει ένα τεράστιο σκάνδαλο για τις χρηματοδοτήσεις του που απειλεί ακόμα και την ίδια την ύπαρξη του. 

Η Άνγκελα Μέρκελ εκμεταλλεύεται τη στιγμή και γίνεται η πρώτη που παίρνει τις αποστάσεις της από τον πρώην ηγέτη τους.  
Χωρίς να συμβουλευτεί τον τότε πρόεδρο του κόμματος, Βόλφανγκ Σόιμπλε, θα γράψει μια ανοιχτή επιστολή στην εφημερίδα της Φρανκφούρτης Wolfang Schauble, λέγοντας ότι το κόμμα "πρέπει να μάθει να βαδίζει" χωρίς τον Κολ.

Η Μέρκελ με τον σύζυγο της σε ένα από τα σπάνια επίσημα ταξίδια τους στο εξωτερικό. Εδώ στο ράντσο του Τζορτζ Μπους (κέντρο).

Το σκάνδαλο που κατέστρεψε ανεπανόρθωτα και την καριέρα του Σόιμπλε, κάτι που επέτρεψε στη Μέρκελ να πάρει τη θέση του και ν' αρχίσει να προπονείται για το αξίωμα του καγκελάριου

 Στις 22 Νοεμβρίου του 2005  η Άνγκελα Μέρκελ εξασφαλίζει 397, εν πολλοίς απρόθυμες ψήφους βουλευτών και των δύο κομμάτων και γίνεται η πρώτη γυναίκα καγκελάριος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας.


Παιδί του Ψυχρού Πολέμου


Τέσσερα χρόνια μετά την αμφισβητούμενη νίκη της, στις εκλογές του 2009, τρία κόμματα παίρνουν την εξουσία με επικεφαλής ξανά την Άνγκελα Μέρκελ. 


Η κυβέρνηση συνασπισμού που σχηματίζεται από το CDU πάντα σε συνεργασία με το SCU και τον νέο τους σύμμαχο, το Κόμμα των Ελεύθερων Δημοκρατών (FDP) ανακοινώνει την πρόθεση της για τη χάραξη μιας νέας κεντροδεξιάς πολιτικής, ενώ ο Φρανκ-Ουόλτερ Στάινμεϊερ, αρχηγός των Σοσιαλοδημοκρατών παραδέχεται την συντριβή του, σημαδεύοντας το μέλλον της Ευρώπης.


Σήμερα, το όνειρο της Μέρκελ για μια ισχυρή Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, χωρίς πολιτικές αγκυλώσεις και δεσμεύσεις φαντάζει πιο ζωντανό –και πιο τρομακτικό- από ποτέ. 

Η δυναμική και χωρίς ιδεολογικό υπόβαθρο προσέγγιση των εσωτερικών και διεθνών πολιτικών προβλημάτων από την πλευρά της, συνοψίζει με τον πιο ακριβή τρόπο το ίδιο της το παρελθόν και ταυτόχρονα φανερώνει το πρόσωπο της σύγχρονης Γερμανίας, εικοσιένα χρόνια μετά την επίσημη ένωση της.


Ως κόρη προτεστάντη κληρικού που μεγάλωσε στην αθεϊστική κοινωνία της Ανατολικής Γερμανίας, προτεστάντης η ίδια και γυναίκα, η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ είναι ένα ιστορικό παράδοξο, δεδομένου ότι βρίσκεται επικεφαλής ενός ανδροκρατούμενου κόμματος με βαθιές ρίζες στη Δυτική Γερμανία, με έντονα συντηρητικό προφίλ και σαφώς Καθολική παράδοση.


Ο χαρακτηρισμός της ως "αινιγματική προσωπικότητα" είναι πολύ αδύναμος για να περιγράψει αυτή τη δυναμική, ευέλικτη και αδίστακτη, για πολλούς, πολιτικό που δεν δυσκολεύεται να ισοπεδώσει στο όνομα της φιλοδοξίας της κάθε αξία που της στέκεται εμπόδιο, όσο σταθερή κι αν είναι.

"Δεν βλέπουμε πού είναι οι σύμμαχοι μας. Είμαστε πολύ διστακτικοί με τις αλλαγές. Προσωπικά, δεν βλέπω τις αλλαγές ως κάτι τρομερό", έχει παραπονεθεί για τους συμπατριώτες της. Οι ίδιοι την αποκαλούν "γυναίκα από ατσάλι" και κάποιοι απ' αυτούς βασίζουν επάνω της τις ελπίδες τους για ένα καλύτερο μέλλον. 

Όμως για οποιονδήποτε μπορεί να πάρει τις αποστάσεις του από τους επιμέρους πολιτικούς ελιγμούς της, η Άνγκελα Μέρκελ είναι κυρίως ένα προϊόν της εποχής του Ψυχρού Πολέμου, παντοδύναμη, αλλά και εξαιρετικά ανασφαλής συνάμα, καθώς παραμένει εγκλωβισμένη στα σύνορα και την ιδεοληψία μιας χώρας που πασχίζει ν' αναβιώσει το ένδοξο (;) παρελθόν της.


Μαριλένα Φραγκιάδη


ΠΗΓΕΣ: Deutsche Welle, BBC News, The Independent, CBS News, The Economist, People's Daily, Wikipedia
 http://www.e-go.gr/

Για  την προσπάθεια  μας ζητούμε το ελάχιστο από εσάς. 

Κάθε φορά που διαβάζετε μια είδηση κάντε απλά ένα κλικ σε μια διαφήμιση. Ευχαριστούμε.