ΝΑΞΟΣ

[youtube= ΝΑΞΟΣ Το μεγαλύτερο νησί των Κυκλάδων, ανατολικά της Πάρου, με αξιόλογη τουριστική ανάπτυξη. Στο λιμάνι φαντάζουν ερείπια του ναού του Απόλλωνα, ενώ η παλιά Χώρα είναι μια μεσαιωνική πόλη, κτισμένη μέσα σε κάστρο. Στις πλαγιές του Ζα βρίσκεται η ορεινή Απείρανθος, ένα καλοδιατηρημένο πέτρινο χωριό με κατοίκους κρητικής, όπως υποστηρίζεται, καταγωγής. ·ΝΑΞΟΣ ή ΧΩΡΑ: Είναι η πρωτεύουσα και το μεγαλύτερο λιμάνι του νησιού, χτισμένη στα ανατολικά παράλια. Φθάνοντας με το ferry boat, θα θαυμάσετε στο δεξιό άκρο του λιμανιού την επιβλητική Πύλη του Ναού του Απόλλωνα , ή αλλιώς "Πορτάρα", ενώ στο βάθος θα αντικρίσετε τα ψηλά τείχη του ενετικού κάστρου, μέσα στο οποίο βρίσκονται τα αρχοντικά των Ενετών κατακτητών, ο πύργος του Σανούδου, το Αρχαιολογικό Μουσείο και η Μητρόπολη των ρωμαιοκαθολικών. Κάτω από το κάστρο και πίσω από το λιμάνι εκτείνεται η παλιά πόλη, με ψηλούς τοίχους και στενά σοκάκια, όπου βρίσκονται και τα περισσότερα νυχτερινά κέντρα και εστιατόρια. Τέλος, το στολίδι του λιμανιού είναι ένα πολύ μικρό νησάκι, πάνω στο οποίο μόλις που χωράει η εκκλησία της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας.  ΑΠΕΙΡΑΝΘΟΣ: Είναι το πιο όμορφο ορεινό χωριό του νησιού, γνωστό για τη μοναδική φυσική ομορφιά του και την εκπληκτική του αρχιτεκτονική. Στα λιθόστρωτα καλντερίμια του με τα ανηφορικά σκαλοπάτια θα συναντήσετε πέτρινα και μαρμάρινα αρχοντικά του 18ου και 19ου αιώνα, τα οποία συνδυάζουν τέλεια το βενετσιάνικο με το κυκλαδίτικο στυλ [youtube=] ·ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ: Μικρό λιμανάκι, το οποίο έχει μετατραπεί τα τελευταία χρόνια σε ένα από τα μεγαλύτερα τουριστικά κέντρα των δυτικών ακτών της Νάξου. Μετά από δεκαπέντε περίπου λεπτά περπάτημα στον κοντινό λόφο θα συναντήσετε ένα γιγαντιαίο άγαλμα Κούρου (νεαρού αρχαίου Έλληνα), μήκους 10,5 μέτρων, το οποίο, όπως έχει προκύψει από λεπτομερέστερη εξέταση, ποτέ δεν ολοκληρώθηκε, ίσως εξαιτίας της μεγάλης ρωγμής που δημιουργήθηκε στο κεφάλι του, στο μέρος της μύτης. ·ΒΙΒΛΟΣ ή ΤΡΙΠΟΔΕΣ: Μικρό χωριό, στο δρόμο προς το Πυργάκι, σε απόσταση οχτώ χιλιομέτρων από την πόλη. Εδώ θα απολαύσετε ένα υπέροχο, φυσικό κυκλαδίτικο τοπίο, με ανεμόμυλους μέσα στα λιβάδια. ·Άγιος Γεώργιος: Θεωρείται η βασική παραλία της Χώρας και απέχει δέκα μόλις λεπτά από το λιμάνι. ·Άγιος Προκόπιος: Πολυσύχναστη παραλία με καθαρή αμμουδιά, η οποία προσεγγίζεται με λεωφορείο ή καΐκι, βορειότερα της Αγίας Άννας.  ·Αγία Άννα: Αρκετά μικρή, αλλά πολυσύχναστη παραλία, με ψιλή άμμο, μερικά βραχάκια και ένα μικρό μόλο στη μία άκρη, όπου δένουν τα γραφικά καΐκια. ·Καστράκι: Τεράστια παραλία, συνολικού μήκους εφτά περίπου χιλιομέτρων, στα νοτιοδυτικά παράλια, η οποία πρόσφατα ανακηρύχθηκε ως η πιο καθαρή αμμουδιά των Κυκλάδων. ·Πλάκα: Είναι η ομορφότερη, ίσως, παραλία της Νάξου, νότια της Αγίας Άννας, η οποία προσεγγίζεται είτε με καΐκι είτε με τα πόδια με κατεύθυνση προς τη Μικρή Βίγλα. Είναι σχεδόν έρημη και προσφέρεται για γυμνισμό. ·Όρμος Αμπράμη: Μικρός όρμος με άμμο και βότσαλα, μέσα σε μια κοιλάδα και κοντά στις εκβολές ενός ξεροπόταμου, είκοσι περίπου χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Χώρας. Πυργάκι: Είκοσι ένα περίπου χιλιόμετρα έξω από τη Χώρα προς τα νοτιοδυτικά, εκτείνονται τρεις διαδοχικοί ορμίσκοι με άμμο και βότσαλα. Τα τελευταία χρόνια, η περιοχή έχει παρουσιάσει αρκετά αυξημένη τουριστική κίνηση. Από τη Νάξο κατάγονται: ·Οι γλύπτες της αρχαιότητας Τεκταίος και Αγγελίων. ·Ο μοναχός και εκκλησιαστικός συγγραφέας άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης (1749 - 1809), ένας από τους πνευματικούς ηγέτες του κινήματος των Κολλυβάδων. ·Ο πολλά υποσχόμενος ποιητής και θεατρικός συγγραφέας Δημήτριος Κόκκος (1856 - 1891), ο οποίος δολοφονήθηκε από κάποιον παράφρονα στην πλατεία Συντάγματος. ·Ο μηχανικός και πολιτικός Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης (1860 - 1922), ο οποίος προγραμμάτισε το κανάλι της Κορίνθου και εκτελέστηκε ως συνυπεύθυνος μετά τη μικρασιατική καταστροφή. ·Ο πολιτικός Μανώλης Γλέζος (1922), ο οποίος το 1941 κατέβασε τη γερμανική σημαία από την Ακρόπολη. ·Και ο θεατρικός συγγραφέας Ιάκωβος Καμπανέλης (1922). [youtube=] Oι Ναξιώτες, που πίνουν ρακί από κίτρο, ασχολούνται με την κτηνοτροφία - παράγουν περίφημα τυροκομικά προϊόντα -, εξορύσσουν μάρμαρο, οδηγούν νταλίκες και καλλιεργούν οπωρικά, ελιές και αμπέλια, από τα οποία παράγεται το περίφημο ναξιώτικο κρασί. Οι γυναίκες στο χωριό Απείρανθος υφαίνουν ακόμα στον αργαλειό, ενώ ειδικεύονται στο ζαμπόν από χοιρινό και στο κεφαλοτύρι. Εξάλλου, στο ίδιο χωριό συνηθίζεται, στις παύσεις του χορού, να εκφωνούνται τα"κοτσάκια", δηλαδή πειρακτικά ή εγκωμιαστικά δίστιχα τα οποία αφιερώνουν οι μουσικοί στους χορευτές. Στα χωριά της ορεινής Νάξου, τις Απόκριεςοι κάτοικοι ντύνονται με φουστανέλες και ρόμπες, τις οποίες στολίζουν με μεγάλα κουδούνια και μακριές κορδέλες. Παλαιότερα, συγκεντρώνονταν μεγάλες παρέες νέων, οι οποίοι, αφού κρέμαγαν σε ένα ψηλό καλάμι μία σημαία ή ένα μεγάλο μαντήλι, το λεγόμενο "μπαϊράκι", ξεκινούσαν για τα γύρω χωριά. Όσοι ακολουθούσαν το "μπαϊράκι" κρατούσαν συνήθως ξύλινα σπαθιά για να το υπερασπιστούν από τα αντίπαλα χωριά. Όταν δύο παρέες συναντιούνταν στο δρόμο, σταύρωναν τα μπαϊράκια τους και αγκαλιάζονταν και φιλιούνταν. Γινόταν τότε το"νταβαέτι". Δηλαδή, ο ένας αρχηγός έδινε στον άλλο χρήματα, τα οποία ο τελευταίος έπρεπε να διπλασιάσει. Αν αυτό δεν γινόταν, επακολουθούσε μερικές φορές "μάχη". Τέλος, τα "μπαϊράκια" κατέληγαν αδελφωμένα σε κάποιο χωριό και έστηναν τρικούβερτο γλέντι, κατά τη διάρκεια του οποίου πολλοί αλείφονταν με μέλι και κολλούσαν πούπουλα στο πρόσωπό τους, ενώ άλλοι έπαιρναν μαύρο φούμο από τα τηγάνια και μουντζουρώνονταν. http://clubs.pathfinder.gr/aktina/1512492