ΠΛΕΥΣΙΣ

"Τι είδους Κομμουνιστικό Κόμμα είναι αυτό που, σε καιρούς σφοδρής οικονομικής κρίσης, βολοδέρνει στα μονοψήφια νούμερα και απειλείται να μείνει έξω απ' τη Βουλή;"

Είναι μια ερώτηση που κάνουν πολλοί και διαρκώς, 

με το ύφος του αδέκαστου εισαγγελέα 

που τους δίνει η ψευδαίσθηση της δικής τους ισχύος.

Η απάντηση είναι εξαιρετικά απλή: 

Το Κομμουνιστικό Κόμμα είναι το κόμμα της εργατικής τάξης. 

"Τι είδους εργατική τάξη είναι αυτή, 

που, σε καιρούς σφοδρής οικονομικής κρίσης, 

παραμένει εξαθλιωμένη και υποτελής 

αντί να έχει όλη την εξουσία και τον πλούτο στα χέρια της;"

Γιατί μας ρωτάτε γιατί είμαστε λίγοι 

και δεν συγκεντρώνουμε την προτίμηση της πλειοψηφίας 

και δεν ρωτάτε τους εκμεταλλευόμενους πώς, 

αν και είναι η τεράστια πλειοψηφία σε όλο τον κόσμο, 

δεν τον κυβέρνησαν σχεδόν ποτέ

 -- και που, 

για αυτόν ακριβώς τον λόγο,

είναι εκμεταλλευόμενοι; 

Γιατί δεν σκανδαλίζεστε που, 

αν και βιώνει καθημερινά και με τον πιο ωμό τρόπο την εκμετάλλευση, 

ο φτωχός παραμένει φτωχός, 

ο εκμεταλλευόμενος εκμεταλλευόμενος,

και ο αδύναμος αδύναμος;

Πώς θα μπορούσαμε εμείς να είμαστε εμείς ισχυροί 

όσο οι εκμεταλλευόμενοι είναι ανίσχυροι; 

Κομμάτι από την σάρκα τους δεν είμαστε; 

Είμαστε σαν εσάς, 

που αρκείστε στο να έχετε εσείς την εξουσία χωρίς να την έχουν κατακτήσει έμπρακτα οι κολασμένοι της γης μαζί σας; 

Δηλαδή, στο να καμαρώνετε για "ηγεμονία" 

όχι κοπιάζοντας για να γίνει η τάξη των εκμεταλλευόμενων 

μια τάξη για τον εαυτό της, 

αλλά απλώς συμμαχώντας

 --σε βάρος της-- 

με τους ήδη ισχυρούς;