ΟΙ ΣΑΛΤΑΔΟΡΟΙ

         αφιερωμένο στη μνήμη
       του σαλταδόρου πατέρα μου

Αυτό είναι το γνωστό κόλπο του τσιγάρου, ο Γερμανός του λέει να πάρει φωτιά από τα φανάρια του αυτοκινήτου που έχει αναμμένα,
 ο πιτσιρικάς πήγαινε να ανάψει από τα φανάρια και η φρουρά των Γερμανών πήγαινε και χαχάνιζε με την ηλιθιότητα του μικρού που πάλευε να ανάψει από τα φανάρια.




Εν τω μεταξύ από πίσω συνέβαινε αυτό.

Με τον τρόπο αυτό σαλταδόροι άδειασαν το φορτίο μιας ολόκληρης εφοδιοπομπής στην Κάνιγγος, μόνο που εκεί δεν έγινε από παιδιά αλλά από μεγάλους σαλταδόρους, εμφανίστηκε ένας και προσπαθούσε να ανάψει από τα φανάρια του πρώτου αυτοκινήτου η φρουρά πήγε δίπλα του και γελούσε και τον παρότρυνε να προσπαθήσει και άλλο να ανάψει, ομάδα σαλταδόρων διαδοχικά από το τελευταίο ένα ένα αυτοκίνητο τα άδειαζαν από τα τρόφιμα και τα εφόδια που κουβαλούσαν, 

στην επιχείρηση συμμετείχε μεγάλος αριθμός σαλταδόρων, υπήρχαν αριθμός τσιλιαδόρων και αποθηκων 
που σωρεύτηκαν τα τρόφιμα, όταν τελείωσε η δουλεία έπεσε ένα σφύριγμα οι σαλταδόροι εξαφανίστηκαν 

και ο αναφτής του τσιγάρου απογοητευμένος χαιρέτησε τους Γερμανούς και έφυγε............



. Όταν οι Γερμανοί γύρισαν στα πόστα τους διαπίστωσαν ότι τα οχήματά τους ήταν άδεια και από εκείνη την στιγμή άρχισαν να ανησυχούν ότι πιθανά θα βρεθούν στο ανατολικό μέτωπο, μετά την ανακάλυψη της νίλας τους από την Γερμανική διοίκηση.

 Στις «μνήμες κατοχής» των γονιών, ένα από τα κεντρικά πρόσωπα  ήταν ο σαλταδόρος. Mε ευελιξία αίλουρου, πηδούσε στα καμιόνια, που μετέφεραν τρόφιμα και πετούσε στο δρόμο κουραμάνες για τους Aθηναίους που λιμοκτονούσαν. 


Tα παιδιά αυτά, ηρωικά εκ γενετής, έπαιζαν τη ζωή τους κορόνα–γράμματα και πολλά ξεψύχησαν από βόλι Γερμανών. 
O σαλταδόρος ήταν το ακριβώς αντίθετο του μαυραγορίτη αλλά στη συνέχεια οι δεύτεροι ευδοκίμησαν κοινωνικά



 Μπορεί το νεαρό της ηλικίας και η άγνοια του κινδύνου να τους έκανε να βιώνουν πολλές από τις πράξεις τους, περίπου σαν παιχνίδι, όμως όπως όλοι οι αντάρτες, είχαν κι αυτοί τα δικά τους θύματα σ’ αυτόν τον ιδιαίτερο πόλεμο, καθώς οι κατακτητές πολλές φορές δεν έκαναν διαχωρισμούς με βάση την ηλικία.